Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Irena Suchorzewska
10
7,6/10
Pisze książki: literatura dziecięca, wierszyki, piosenki
Urodzona: 02.05.1913Zmarła: 09.12.2003
(ur. 2 maja 1913 w Warszawie, zm. 9 grudnia 2003) – polska pisarka i poetka, autorka utworów dziecięcych, bibliotekarka, psycholog, fotografik. Była m.in. autorką popularnego wiersza Mam trzy lata.
Przed II wojną światową ukończyła w Warszawie studia z psychologii wychowawczej. W maju 1945 zamieszkała w Sopocie i podjęła pracę w Bibliotece Miejskiej. Kwalifikacje zawodowe podniosła na studiach bibliotekarskich, po ukończeniu których przeszła do Biblioteki Wojewódzkiej w Gdańsku. W placówce tej przyczyniła się do powstania Ośrodka Metodycznego Czytelnictwa Dziecięcego, który niebawem stał się wzorcem dla podobnych obiektów w kraju. Wykorzystując wiedzę wyniesioną ze swoich pierwotnych studiów, organizowała liczne kursy i seminaria dla bibliotekarzy z zakresu psychologii wychowawczej, pracy z czytelnikiem dziecięcym w bibliotekach publicznych, znajomości literatury dziecięcej. Jednocześnie sama pisała utwory dla dzieci, publikowane przeważnie w czasopismach dziecięcych i podręcznikach. Powstał m.in. znany głównie wśród przedszkolaków wiersz Mam trzy lata. Poza utworami zamieszczanymi w wydawnictwach zbiorowych i antologiach Suchorzewska była autorką książek: Mam trzy lata (Warszawa 1984),Dyrdymałki i inne wiersze (Warszawa 1988),Halo, Babusiu (Warszawa 1991),Kiedy babcia była mała (Warszawa 1991),Co się stało? (Warszawa 1996),Cisza (Kraków 2003),Mam trzy lata i inne wiersze (Warszawa 2003),Chwalipięta (Warszawa 2004). W dorobku miała też słuchowiska dla dzieci, pisane przy współpracy z Polskim Radiem i Ośrodkiem Telewizji Polskiej w Gdańsku. Wanda Grodzieńska, redaktor naczelna „Świerszczyka”, określała twórczość Suchorzewskiej jako „czystą lirykę dziecięcą”. Irena Suchorzewska była pasjonatką fotografii. Jeszcze przed wojną współpracowała z miesięcznikiem „Pani Domu” i prezentowała swoje prace w salonie firmy fotograficznej „Alfa” przy ulicy Mazowieckiej w Warszawie. Od 1952 należała do Związku Polskich Artystów Fotografików i wystawiała prace w Galerii Fotografii w Gdańsku. Była członkinią Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz Sopockiego Klubu Pisarzy i Przyjaciół Książki im. Jerzego Tomaszkiewicza „Brodwino”. Za pracę literacką i zawodową otrzymywała nagrody i odznaczenia. Zmarła 9 grudnia 2003, pochowana została na cmentarzu w Sopocie. Imię Ireny Suchorzewskiej nadano Filii nr 6 Biblioteki Miejskiej w Sopocie.
Przed II wojną światową ukończyła w Warszawie studia z psychologii wychowawczej. W maju 1945 zamieszkała w Sopocie i podjęła pracę w Bibliotece Miejskiej. Kwalifikacje zawodowe podniosła na studiach bibliotekarskich, po ukończeniu których przeszła do Biblioteki Wojewódzkiej w Gdańsku. W placówce tej przyczyniła się do powstania Ośrodka Metodycznego Czytelnictwa Dziecięcego, który niebawem stał się wzorcem dla podobnych obiektów w kraju. Wykorzystując wiedzę wyniesioną ze swoich pierwotnych studiów, organizowała liczne kursy i seminaria dla bibliotekarzy z zakresu psychologii wychowawczej, pracy z czytelnikiem dziecięcym w bibliotekach publicznych, znajomości literatury dziecięcej. Jednocześnie sama pisała utwory dla dzieci, publikowane przeważnie w czasopismach dziecięcych i podręcznikach. Powstał m.in. znany głównie wśród przedszkolaków wiersz Mam trzy lata. Poza utworami zamieszczanymi w wydawnictwach zbiorowych i antologiach Suchorzewska była autorką książek: Mam trzy lata (Warszawa 1984),Dyrdymałki i inne wiersze (Warszawa 1988),Halo, Babusiu (Warszawa 1991),Kiedy babcia była mała (Warszawa 1991),Co się stało? (Warszawa 1996),Cisza (Kraków 2003),Mam trzy lata i inne wiersze (Warszawa 2003),Chwalipięta (Warszawa 2004). W dorobku miała też słuchowiska dla dzieci, pisane przy współpracy z Polskim Radiem i Ośrodkiem Telewizji Polskiej w Gdańsku. Wanda Grodzieńska, redaktor naczelna „Świerszczyka”, określała twórczość Suchorzewskiej jako „czystą lirykę dziecięcą”. Irena Suchorzewska była pasjonatką fotografii. Jeszcze przed wojną współpracowała z miesięcznikiem „Pani Domu” i prezentowała swoje prace w salonie firmy fotograficznej „Alfa” przy ulicy Mazowieckiej w Warszawie. Od 1952 należała do Związku Polskich Artystów Fotografików i wystawiała prace w Galerii Fotografii w Gdańsku. Była członkinią Stowarzyszenia Autorów Polskich oraz Sopockiego Klubu Pisarzy i Przyjaciół Książki im. Jerzego Tomaszkiewicza „Brodwino”. Za pracę literacką i zawodową otrzymywała nagrody i odznaczenia. Zmarła 9 grudnia 2003, pochowana została na cmentarzu w Sopocie. Imię Ireny Suchorzewskiej nadano Filii nr 6 Biblioteki Miejskiej w Sopocie.
7,6/10średnia ocena książek autora
45 przeczytało książki autora
33 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wiersze dla dzieci (grzecznych i niegrzecznych)
Irena Suchorzewska
8,5 z 2 ocen
4 czytelników 1 opinia
2014
Najnowsze opinie o książkach autora
Mam trzy lata Irena Suchorzewska
7,3
Chyba każdy zna ten wierszyk Ireny Suchorzewskiej- ja poznałam go dzięki tej właśnie książeczce lata temu. Przyjemne dla oka ilustracje oraz twarde kartki pozwalają cieszyć się "czytaniem" już najmłodszym brzdącom. Mój egzemplarz przetrwał w prawie idealnym stanie i na nim będę uczyć tego wierszyka moje własne dzieci. Klasyka.
Wiersze dla dzieci (grzecznych i niegrzecznych) Irena Suchorzewska
8,5
http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/12/rymowanki-dla-kazdego-wiersze-dla.html
Wszyscy znamy utwory znanych poetów, jak Skarżypyta, Idzie Grześ przez wieś, Dyzio Marzyciel, Zosia Samosia, Kłamczucha, Leń czy Stefek Burczymucha, które prezentują ludzkie przywary w zabawnej formie. Tym razem przyszedł czas na wiersze Ireny Suchorzewskiej, która we wspaniały sposób przybliża dziecięcą charakterystykę.
Utwory Ireny Suchorzewskiej idealnie odzwierciedlają rzeczywistość, a dzieci bezproblemowo mogą utożsamić się z bohaterami wierszyków. W "Wierszach dla dzieci (grzecznych i niegrzecznych)" poznajemy chociażby niesamodzielnego chłopca, który we wszystkim wyręczałby się mamą; łakomczucha niepotrafiącego zachować się przy stole; chłopca udającego niewinną istotkę, który nieustannie zaczepia innych; strojnisię skupiającą się na wybieraniu ubrań i dodatków, zapominającą o myciu zębów i szyi; dziecko wiecznie odpowiadające "zaraz", jak również obrażalską, ciekawską, zapominalską, skarżypytę, chwalipiętę, bałaganiarę czy łobuziaka.
Już pierwsze wierszyki ukazują, że autorka była wspaniałą obserwatorką, gdyż jej utwory wyśmienicie odwzorowują dziecięce zachowania. Każde dziecko może odkryć, że wiele łączy je z konkretną postacią, a także odnaleźć swoich kolegów i koleżanki w bohaterach innych wierszy. Niezbyt pożądane postępowanie danej osoby z książki może sprowokować do zastanowienia się nad własną postawą, a nawet postanowienia poprawy. Na pewno jest to książka, jaką warto czytać wraz z dzieckiem i w razie potrzeby naprowadzać je na właściwy trop, niekiedy uświadamiając, iż jego zachowanie jest bardzo zbliżone do tego przedstawione w jakimś utworze.
Wiele osób uwielbia baśnie czy bajki przepełnione nierealnymi wydarzeniami, pobudzające wyobraźnię. Ja akurat jestem zwolenniczką zwyczajnych opowieści, poruszających normalne ludzkie problemy oraz sytuacje, które przydarzają się nam na każdym kroku. Z tego powodu "Wiersze dla dzieci (grzecznych i niegrzecznych)" od razu skradły moje serce, powodując żal, iż jest to jedynie książka wypożyczona z biblioteki, ponieważ to lektura, która powinna znaleźć się na każdej domowej półeczce!
Owa książka przyciąga wzrok - duży format, twarda oprawa, bogata kolorystyka, niemała czcionka oraz zabawne ilustracje autorstwa Kasi Kołodziej sprawiają, że można po nią sięgać, sięgać i sięgać... Wierszyki szybko zapisują się w głowie, zatem mogą być nie tylko czytane, ale i recytowane z pamięci. "Wiersze dla dzieci (grzecznych i niegrzecznych)" to idealna książka zarówno dla maluchów, jak i starszaków - każdy mały czytelnik powinien być zachwycony.