Najnowsze artykuły
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać7
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wacław A. Zbyszewski
Źródło: zdjęcie autorskie
4
7,4/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, publicystyka literacka, eseje
Urodzony: 02.05.1903Zmarły: 02.07.1985
Polski dziennikarz i publicysta, brat Karola Zbyszewskiego.
Po dzieciństwie spędzonym w rodzinnym majątku wraz z rodzicami zamieszkał 1915 w Kijowie, tam rozpoczął naukę szkolną, w roku 1919 przeniósł się do Warszawy. Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum im. Stanisława Staszica studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie obronił także pracę doktorską. Zadebiutował jako publicysta 1923 w dzienniku Czas. Publikował też w wileńskim dzienniku Słowo, i warszawskim dwutygodniku Bunt Młodych. Od roku 1924 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, przebywał m.in. w placówkach konsularnych w Paryżu (1927-1928),Nowym Jorku (1928-1931) i Tokio (1931-1933). W końcu roku 1933 odszedł ze służby dyplomatycznej. 1935-1939 pracował w Banku Polskim. W roku 1939 został korespondentem dziennika Słowo w Londynie i tam pozostał na stałe. Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął pracę w polskiej sekcji radia BBC. Pracował też w emigracyjnym Ministerstwie Informacji i Dokumentacji. Po wojnie pozostał na emigracji, współpracował z monachijskim oddziałem rozgłośni Głos Ameryki, Dziennikiem Polskim i Dziennikiem Żołnierza oraz z miesięcznikiem Kultura, był paryskim korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Mimo doskonałej znajomości wielu języków obcych publikował wyłącznie w języku polskim. Prowadził ożywioną korespondencję z przedstawicielami polskiej emigracji. Zachowane listy stanowią cenne źródło historyczne.
Po dzieciństwie spędzonym w rodzinnym majątku wraz z rodzicami zamieszkał 1915 w Kijowie, tam rozpoczął naukę szkolną, w roku 1919 przeniósł się do Warszawy. Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum im. Stanisława Staszica studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie obronił także pracę doktorską. Zadebiutował jako publicysta 1923 w dzienniku Czas. Publikował też w wileńskim dzienniku Słowo, i warszawskim dwutygodniku Bunt Młodych. Od roku 1924 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, przebywał m.in. w placówkach konsularnych w Paryżu (1927-1928),Nowym Jorku (1928-1931) i Tokio (1931-1933). W końcu roku 1933 odszedł ze służby dyplomatycznej. 1935-1939 pracował w Banku Polskim. W roku 1939 został korespondentem dziennika Słowo w Londynie i tam pozostał na stałe. Po wybuchu II wojny światowej rozpoczął pracę w polskiej sekcji radia BBC. Pracował też w emigracyjnym Ministerstwie Informacji i Dokumentacji. Po wojnie pozostał na emigracji, współpracował z monachijskim oddziałem rozgłośni Głos Ameryki, Dziennikiem Polskim i Dziennikiem Żołnierza oraz z miesięcznikiem Kultura, był paryskim korespondentem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. Mimo doskonałej znajomości wielu języków obcych publikował wyłącznie w języku polskim. Prowadził ożywioną korespondencję z przedstawicielami polskiej emigracji. Zachowane listy stanowią cenne źródło historyczne.
7,4/10średnia ocena książek autora
17 przeczytało książki autora
49 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Gawędy o ludziach i czasach przedwojennych
Wacław A. Zbyszewski
7,4 z 9 ocen
43 czytelników 1 opinia
2000
Najnowsze opinie o książkach autora
Listy 1939-1984 Jerzy Giedroyć
5,0
Zapewne jedna z mniej ciekawych książek w bibliotece korespondencji Giedroycia. Oczywiście za sprawą Zbyszewskiego, który może się wydawać momentami wręcz odpychający. Ciekawe są wątki międzywojenne i ukraińskie. Dobrym pomysłem było zamieszczenie pod koniec dwóch szkiców autorstwa Zbyszewskiego. Okazuje się, że poza listami, w publicystyce, eseju, bezpośredni styl tego autora sprawdza się nieźle. Szkic o Giedroiciu jego autorstwa przeczytałem wręcz z przyjemnością.