Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka z objawień prywatnych, bardzo mistyczna. Choć mało znana w przeciwieństwie do siostry Faustyny czy Teresy. Składa się niemal wyłącznie ze słów Jezusa Chrystusa, które miał skierować do hiszpańskiej zakonnicy. Przedstawia najważniejsze momenty Męki Pańskiej widzianej oczami Jezusa. Konkretne i rzeczowe tłumaczenie i "skargi" skierowane do człowieka niezależnie od jego stanu. Bardzo głębokie słowa, które mogą pomóc zrozumieć na czym polega obowiązek dźwigania własnego krzyża. Uświadamia człowiekowi, że nawet niezaprzeczalne doświadczenie istnienia Boga nie wyklucza jego grzeszności. Najcięższy krzyż jaki może nieść człowiek to przebaczenie, a nie cierpienia fizyczne. Mimo wszystko rozważania raczej nie dowiodą dobroci Stwórcy. Jako ludzie wierzący doświadczający cierpienia nie bardzo wierzymy w to, że Bóg jest miłością. Zwyczajnie mamy to na ustach czy w umyśle, ale serce ma jednak nieprawdziwą myśl, że Bóg jest zły. Praktyka rozważania Męki Pańskiej powinna być jedną z najważniejszych człowieka wierzącego. Niestety większość zatrzymuje się na "paciorku" z dzieciństwa (jeśli w ogóle) i ma "pretensje" do Boga, że nie spełnia jego próśb...