Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Widzę iż znowu moja ocena dość odstaje od oceny '' głównej '' . Cóż zrobić jak mnie ta książka wcale '' na kolana nie rzuciła '' . Jest to dość przeciętna opowieść o dość nieprzeciętnej rodzinie . Książka jest podzielona na dwie części . Pierwsza część opisuje losy Eleanor Maud i jej rodziny do jej dwunastego roku życia , druga zaś przeskakuje piętnaście lat i nagle znajdujemy się w roku 1995 , kiedy to Elly ma 27 lat , lubi alkohol i '' wyrywa '' z baru kolesi na jedną noc . Bardzo mi się podobały niektóre wręcz poetycko skonstruowane zdania , niestety mój zachwyt zaraz mijał obijając się o wulgaryzmy wcale nie konieczne do treści książki . Cała historia jest opowiadana dość chaotycznie , no i gdzie się podziało te piętnaście lat z życia Elly ? Przeleciało tak po prostu i nic ciekawego nie przeżyła ? Postacie są nieźle skonstruowane , w sumie dzięki ich wyrazistości jakoś mnie nie zdziwiła rozedrgana dorosła Elly , patrząc na jej specyficzną rodzinkę . Przyjaźń tak , umiejętnie pokazana , ale ciepła tam nie poczułam . Raczej coś na kształt '' przyjaźnię się z tobą , bo nie mam nikogo innego i jestem bardzo samotna '' . Trochę bardziej '' poczułam '' opis zamachu na World Trade Center z 11 września 2001 , bardziej emocjonalnie , ale to wszystko . Nie przypadła mi do gustu ta powieść , chociaż przyznaję że uwiódł mnie przewrotny tytuł . Jednak zwartość treści nie spełniła zupełnie moich oczekiwań .