Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, która składa się z kilku rozmów Mariusza Pilisa z prawicowymi dziennikarzami. Rozmowy dotyczą kondycji mediów i "drugiego obiegu". Niestety, ale jest to pozycja słaba i wtórna, powielająca treść artykułów o mediach pojawiających się regularnie w pismach typu "Sieci" lub "Do rzeczy". W "Upadku Rzeczypospolitej" nie znajdziemy prawie żadnych nowych myśli; każdy, kto zna poglądy środowiska "dziennikarzy niepokornych" będzie rozczarowany lekturą, chyba, że lubi mielenie w kółko tego samego i upajanie się staniem po właściwej w swoim mniemaniu stronie. Jak więc nietrudno się domyślić: kluczowymi terminami w tej publikacji są "drugi obieg", "domykanie się systemu" itd. Owszem, niektórzy rozmówcy wychodzą poza tę mizerię i potrafią spojrzeć na niektóre sprawy z dystansu, ale całościowo książka nie wnosi niczego nowego. Warto też się zastanowić, czy jest sens wydawania takich książek, gdy sytuacja na rynku medialnym wciąż się zmienia. Jednym z kluczowych tematów rozmów jest sprawa wyrzucenia Cezarego Gmyza z "Rzeczpospolitej" i afera z odejściem dziennikarzy z "Uważam Rze". Prowadzący wywiady nie zadaje żadnych trudnych pytań, nie pyta o kontrowersje związane choćby z powstaniem tygodnika "W sieci", czy krytykowanie swojego wydawcy publicznie, wszystko jest tu proste i czarno-białe. A część tez jest też dziś w oczywisty sposób nieprawdziwa, jak choćby sugerowanie prorządowości obecje ekipie "Uważam Rze". Brakuje też rozmów z dziennikarzami z mainstreamu i skonfrontowania obu stron dziennikarskiego sporu. Niestety, ale "Upadek Rzeczpospolitej" to bardziej przekonywanie przekonywanych, mimo trafności wielu spostrzeżeń co do stanu polskich mediów, to brakuje niepokorności, którą tak szczycą się przedstawiciele mediów nazywanych prawicowymi.