Pisarka i poetka, absolwentka polonistyki. Debiutowała jako licealistka, w latach osiemdziesiątych zdobywała liczne nagrody w konkursach poetyckich. Jej pierwsza powieść - Głodna kotka - trafiła do księgarń w 2000 roku. Wydany rok później Teren prywatny wygrał konkurs „Dziennik polskiej Bridget Jones" Wydawnictwa Zysk i S-ka i znalazł się na liście bestsellerów „Rzeczpospolitej". Kolejne książki: Prowincja (2002),Gobelin (2002),W górę rzeki (2003),Niebieski autobus (Wyd. I: 2004) i Hermańce (W.A.B., 2008) cieszyły się nie mniejszą popularnością. W roku 2014 nakładem W.A.B. ukazała się "Ukrainka". Barbara Kosmowska opublikowała także utwory dla dzieci i młodzieży, ostatnio "Puszkę" (2009) i "Samotnych.pl" (W.A.B. 2011)http://
po pierwszych dwudziestu stronach pomyślałam: nie, no kolejna seria obrazków z PRL, z samogonem, kolejkami, kartkami na wszystko, spranym dywanem, wałkami i bidą dzieci w tle. Dobrze, że dałam sobie szansę. Podobał mi się rodzaj żartu z jakim narratorka, będąca zarazem główną bohaterką opisuje koleje swojego życia, niektóre tekściory są naprawdę fajne! Równolegle znajdujemy dziewczęce marzenia, wspomnienia i szczęśliwy finał. Smacznie to wyszło.
Z kupki wstydu wyjęłam tę książkę dopiero w lutym, choć powinnam ją przeczytać już w grudniu, ale tak jakoś wyszło.
To pozycja dla młodego pokolenia a nie dzieci, jak myślałam.
Zbiór opowiadań, powiązanych wspólnymi bohaterami, o ważnych rzeczach, których nie zauważamy przed świętami.
Pozycja ważna, bo o pewnych sprawach trzeba głośno mówić.
Ale są tam też i rzeczy, które nie bardzo mi się podobają, ale może jestem zbyt wrażliwa jeśli chodzi o pewne tematy.
Na najwyższą ocenę zasługuje strona edytorska. Książka pięknie wydana. Po raz kolejny przekonałam się o wyższości tradycyjnej książki nad e-bookami czy audiobookami.
Książka kształci poczucie estetyki i pokazuje, czym tam naprawę jest kultura wysoka.
Bardzo dobry druk, nie męczy wzroku.
Polecam.