Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Baśń jest jednym z fantastycznych gatunków epickich. Jest to utwór niewielkich rozmiarów, odnosi się do folkloru. W baśniach odnajdziemy m.in. siły nadprzyrodzone, nienaturalne zjawiska i postacie. Główną cechą takiego utwory jest nieokreślony czas i miejsce oraz zawiera ludową mądrość, wierzenia ludowe oraz zjawiska magiczne. Baśń może być oparta na podaniach i legendach. Każdy z Nas słyszał w swoim życiu niejedną baśń, opowiadała Nam ją babcia, czy inna bliska Nam osoba. My również przekazujemy dalej opowieści naszego dzieciństwa. Historię te wzbogacają wyobraźnie, między wierszami przekazują mądrości i morały. Z moimi dziećmi często czytamy takie utwory, dlatego, gdy otrzymałam możliwość zapoznania się z pozycją Rogera D.Abrahamsa pt. "Baśnie afrykańskie" ucieszyłam się z powrotu do lat dzieciństwa. Książka jest zaopatrzona intrygującym napisem, mianowicie 18+. Zastanawiałam się co jest w tej pozycji, że jest ona przeznaczona dla osób pełnoletnich? Jak wynika z tytułu, książka ta jest zbiorem baśni etnicznych, które wywodzą się z Czarnego Lądu czyli Afryki. W Afryce podobnie jak w przypadku innego wielkiego regionu geograficznego, istnieją nieobojętne różnice w charakterze, złożoności oraz wielkości kultur- od starych, eleganckich i wyrafinowanych kultur miejskich, aż po kultury ludów leśnych, pustynnych, do dziś posługujących się najprostszymi technikami łowieckimi oraz zbierackimi. Na Czarnym Lądzie istnieją ogromne narody, trzy rozległe królestwa, jak również małe plemiona, z których każde ma swoje osobliwe, starożytne i czcigodne tradycje. Autor podkreśla, że zbiór baśni, by nie powstał gdyby nie badacze Czarnej Afryki, słuchając bajarzy, a później zapisywali ich opowieści. Roger Abrahams podzielił swoją książkę na rozdziały, w których zawarł kilkanaście baśni, w zależności od ich tematyki. Są one niejednokrotnie bardzo krótkie, lecz zdarzają się i takie, które są obszerniejsze w treści. Na początku każdego rozdziału jest przedmowa, w której autor opowiada genezę danych opowieści, wymienia ich charakterystykę itp. zagadnienia. Ale przejdźmy do przedstawienia poszczególnych działów tej lektury. 1. Dziwne opowieści z wielkiego oceanu bajek. W tej części znajdują się więc historie zbudowane według popularnych wzorców bajki o dziwach, zawierające elementy tak znane jak wielokrotne próby, które musi przejść bohater, magiczni pomocnicy, których sobie zdobywa, czy ostateczna nagroda w postaci ręki królewny. 2.Opowieści o których można dyskutować a nawet się na ich temat sprzeczać Tu znajdują się "historię z dylematem"omawiające ściśle określony problem moralny oraz opowieści z morałem. 3.Historyjki o przecherach i innych osobliwych istotach: opowieści dla rozrywki. Historię te należą do najbardziej typowych, mogą one się wydać bardzo ekscentryczne, chociażby ze względu na chaotyczne motywy postępowania oraz bezwzględność bohaterów. Są to opowieści o sukcesach i porażkach. 4.Opowieści sławiące wielkie czyny. Nie są to opowieści o historycznym powstaniu świata, a raczej o wielkich bohaterach tych ziem. 5.Droga przez życie. Wcześniej napisałam, że zaintrygowała mnie informacja, jakoby była to książka przeznaczona dla dorosłych. Teraz już wiem dlaczego tak ma być. W zbiorze tym są zawarte opowieści z przemocą, która dla młodszych osób mogą być zbyt drastyczne, choć ja uważam to za lekką przesadę. Podsumowując jest to ciekawa książka, czyta się ją bardzo szybko. Szkoda, że czcionka nie była ciut większa, ale to już moja subiektywna ocena. Warto sięgnąć po tę pozycję, by się samemu przekonać, że historie o zającu, próbach, by zdobyć księżniczkę i inne, są tak bliskie i niemalże identyczne do tych, które można usłyszeć w Europie. Może warto choć na chwilę znów poczuć się dzieckiem? www.figlarneczytanie.blogspot.com