Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Śmiesznie pogmatwana ta ludzka dola. Obcych ludzi zwiąże coś najzupełniej niespodziewanie i potem wspólnie mierzy się czas, zły i ten dobry, razem łyka smak codzienności." Oto cytat z tej powieści, który idealnie tę iście rewelacyjną książkę podsumowuje. Eugeniusz Paukszta stworzył niezwykle ciekawe dzieło o życiu codziennym mieszkańców pewnego miasteczka. Akcja powieści rozgrywa się po drugiej wojnie światowej w miasteczku, które leży na niedawno odzyskanych terenach niedaleko Zielonej Góry. Miasteczko rozkwita, powstają w nim nowe zakłady pracy, rozwija się przemysł, powstają szkoły, szpital, nowe budynki. Przyjeżdżają na te tereny nowi mieszkańcy. Po latach stagnacji i marazmu życie mieszkańców nabiera nowych barw, w miasteczku dużo się dzieje. Autor opisuje te zmiany i wybranych przedstawicieli lokalnej społeczności. Znajdziemy tu rozmaite i różnorodne sprawy, rozterki, interesy, życiowe dylematy, z którymi zmagają się bohaterowie mieszkający w rozwijającym się małym mieście. Pojawiły się łzy szczęścia i łzy spowodowane smutkiem, będą narodziny i śmierci, chwile radości i ciężkie chwile nieszczęścia na różnym tle. Jednym zdaniem oraz zgodnie z tytułem: wszystkie barwy codzienności małomiasteczkowej. Autor znakomicie napisał dialogi, stworzył świetne postaci, opisał interesujące wydarzenia oraz wplótł w całą historię wiele niezwykłych wątków (w tym z okresu drugiej wojny światowej),które mają wpływ na relacje międzyludzkie. Czytałem z zaangażowaniem, podczas lektury przeżywałem losy bohaterów i emocjonowałem się ich perypetiami. Pozostaje mi już tylko wystawić wysoką ocenę. 8/10 będzie oceną najwłaściwszą i najtrafniejszą.