Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie do końca jestem przekonana, po lekturze tej książki, czy jej autor, niepohamowanie podniecony, odrobił lekcję, jaką zadała mu jego wielka miłość - Augustyn, bo zdawać się może, że jego serce, poszukując ekstatycznego szczęścia, któremu dał upust w tej książce, spoczęło nie w Bogu, co sam u swojego idola wychwala, lecz właśnie w Augustynie. Chyba, że... to żadna różnica? Niemniej od takiej dawki słodkości nawet największego łasucha zemdli. Och! Ach!