Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Borys Wasiljew
3
6,9/10
Pisze książki: literatura piękna, powieść historyczna
Radziecki pisarz i scenarzysta filmowy oraz teatralny.
6,9/10średnia ocena książek autora
45 przeczytało książki autora
42 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Tak tu cicho o zmierzchu Borys Wasiljew
7,5
Sięgnęłam przypadkiem po tę książkę, najbardziej zachęcona jej niewielką objętością. Nazwisko autora kiedyś obiło mi się o uszy, ale do tej pory nie miałam okazji przeczytać żadnej z jego książek.
Aż do wczoraj… „Tak tu cicho o zmierzchu” – to krótkie opowiadanie bardzo mnie poruszyło. Nie spodziewałam się, że te zaledwie 180 stron, niesie ze sobą tak piękną, ale i dramatyczną historię.
Początek opowiadania miejscami nawet wywołujący uśmiech, dalsza część już coraz poważniejsza i samo zakończenie – zaskakujące i niezwykle wzruszające.
Ach ile takich miejsc ile lasów, w których być może dzisiaj spacerujemy z psem, śmiejemy się, jedziemy na przejażdżkę rowerem, tak bardzo często nie zdając sobie sprawy z tego, że być może kiedyś i w tym miejscu nieznany żołnierz konał w cieniu jakiegoś drzewa.
Gorąco polecam.
Tak tu cicho o zmierzchu Borys Wasiljew
7,5
Przed przeczytaniem tej wspaniałej opowieści należy zakopać topór wojenny, zapomnieć o uprzedzeniach wobec armii czerwonej i zanurzyć się w świecie ludzkiej odwagi.
Z dala od działań wojennych stacjonuje niewielka jednostka składająca się z młodych ochotniczek. Przydzielony do nich zostaje prosty, aczkolwiek bardzo prawy człowiek, Fiodor. Pewnego dnia jedna z dziewczyn informuje dowódcę, że widziała kilku Niemców. Fiodor postanawia zbadać sprawę i wraz z kilkoma dziewczynami wyrusza na poszukiwanie wrogich szpiegów. Po drodze poznajemy historie dziewczyn, ich motywację do walki, można je naprawdę polubić. Gdy grupa znajduje Niemców, okazuje się, że jest ich o wiele więcej, niż się spodziewali. Bohaterowie postanawiają wysłać jedną dziewczynę po posiłki, a w międzyczasie odwrócić uwagę wroga i w miarę możliwości go powstrzymać.
Ta bardzo wzruszająca pełna ciepła opowieść potrafi niezmiennie poruszać mimo upływu czasu, gdyż pokazuje ponadczasowe wartości takie jak odwaga, przyjaźń i poświęcenie.
Gorąco polecam. Warto też obejrzeć film z 1971 roku.