Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo czytałem tę książkę. Nie dlatego, że jest słaba. Wręcz przeciwnie, uważam, że Nathaniel Fick ma ogromny talent literacki i świetnie przelał swoje przemyślenia, człowieka niesamowicie inteligentnego, na papier. Zbiegła się z nielichym chaosem w moim życiu osobistym. A ze zdaniem Ficka naprawdę warto się zapoznać. Idealnie uzupełnia reportaż Evana Wrighta o spojrzenie żołnierza. Fick opowiada swoją historię od OCS (Officer Candidate School) aż do awansu na kapitana. Poprzez Afganistan i szczególnie Irak przekazuje swoje spojrzenie na wojnę. Niejednokrotnie obalając jej idealizowanie w mediach. W innych momentach zwraca uwagę na to samo, na co zwracał Wright - jak trudne decyzje musi tak młody człowiek podejmować w ułamku sekundy. Jednak najlepszym rozdziałem jest Aftermath, gdzie opowiada o powrocie do życia cywilnego. Bardzo rzadko zwracamy na to uwagę, mimo tu i tam podnoszonych głosów, a Fick dzięki swojej spostrzegawczości jest w stanie zauważyć rzeczy, jakich wielu z nas w takim momencie nie widzi. I nie tylko tu i tam. Przez niego wpadłem w kompleksy. Inteligencja, talent do obserwacji, lekkie pióro, świetny oficer i niesamowita sprawność fizyczna. Facet jest przeklętym ideałem. Polecam się zapoznać, jeśli kogoś interesuje temat Marines, wojny w Iraku lub ogólnie historie militarne.