Najnowsze artykuły
- ArtykułyJak feniks z popiołów – Baba Jaga odradza się na nowo i wraca na karty powieściAnna Jankowiak6
- ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać396
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jan Czekanowski
Źródło: google.pl
5
8,1/10
Urodzony: 06.10.1882Zmarły: 20.07.1965
Polski antropolog, etnograf, statystyk i językoznawca.
Uczęszczał do szkoły W. Górskiego w Warszawie a następnie przeniósł się do Libawy na Łotwie. W 1901 ukończył tam szkołę średnią. W 1902 zapisał się na uniwersytet w Zurychu. Studiował antropologię, anatomię, etnografię i matematykę. Był uczniem Rudolfa Martina, słynnego szwajcarskiego antropologa i autora klasycznego podręcznika Lehrbuch der Anthropologie, którego standardy do dziś są stosowane w antropologii. Studia ukończył w 1906, w 1907 obronił doktorat. Podjął pracę w Królewskim Muzeum Ludoznawczym w Berlinie. Wziął udział w słynnej dwuletniej wyprawie antropologicznej do środkowej Afryki (1906-1907). Prowadził badania międzyrzecza rzek Kongo – Nil, uczestnicząc w ekspedycji księcia Adolfa Meklemburskiego. Po powrocie usystematyzował zebrane materiały antropologiczne i etnograficzne, które zostały wydane w pięciu tomach. W 1910 r. przeniósł się do Muzeum Antropologii i Etnografii w Petersburgu. W 1913 został kierownikiem Zakładu Antropologicznego na Uniwersytecie we Lwowie, gdzie stworzył lwowską szkołę antropologiczną oraz był rektorem w latach 1934-1936. Wprowadził nowatorską zasadę statystyki matematycznej. Mieszkał i pracował we Lwowie w latach 1913-1945. Po II wojnie światowej osiadł w Poznaniu, gdzie kierował Katedrą Antropologii UAM. Przeprowadził badania dynamiki rozwoju ludności w okresie 1937-1946 i strat ludnościowych Polski. Był zwolennikiem kierunku statystycznego w badaniach antropologicznych.
Uczęszczał do szkoły W. Górskiego w Warszawie a następnie przeniósł się do Libawy na Łotwie. W 1901 ukończył tam szkołę średnią. W 1902 zapisał się na uniwersytet w Zurychu. Studiował antropologię, anatomię, etnografię i matematykę. Był uczniem Rudolfa Martina, słynnego szwajcarskiego antropologa i autora klasycznego podręcznika Lehrbuch der Anthropologie, którego standardy do dziś są stosowane w antropologii. Studia ukończył w 1906, w 1907 obronił doktorat. Podjął pracę w Królewskim Muzeum Ludoznawczym w Berlinie. Wziął udział w słynnej dwuletniej wyprawie antropologicznej do środkowej Afryki (1906-1907). Prowadził badania międzyrzecza rzek Kongo – Nil, uczestnicząc w ekspedycji księcia Adolfa Meklemburskiego. Po powrocie usystematyzował zebrane materiały antropologiczne i etnograficzne, które zostały wydane w pięciu tomach. W 1910 r. przeniósł się do Muzeum Antropologii i Etnografii w Petersburgu. W 1913 został kierownikiem Zakładu Antropologicznego na Uniwersytecie we Lwowie, gdzie stworzył lwowską szkołę antropologiczną oraz był rektorem w latach 1934-1936. Wprowadził nowatorską zasadę statystyki matematycznej. Mieszkał i pracował we Lwowie w latach 1913-1945. Po II wojnie światowej osiadł w Poznaniu, gdzie kierował Katedrą Antropologii UAM. Przeprowadził badania dynamiki rozwoju ludności w okresie 1937-1946 i strat ludnościowych Polski. Był zwolennikiem kierunku statystycznego w badaniach antropologicznych.
8,1/10średnia ocena książek autora
13 przeczytało książki autora
24 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wstęp do historii Słowian. Perspektywy antropologiczne, etnograficzne, archeologiczne i językowe
Jan Czekanowski
10,0 z 1 ocen
5 czytelników 1 opinia
1957
Najnowsze opinie o książkach autora
Wstęp do historii Słowian. Perspektywy antropologiczne, etnograficzne, archeologiczne i językowe Jan Czekanowski
10,0
Książka wybitna, nie da się ukryć iż profesor Jan Czekanowski dysponował ogromnym warsztatem naukowym a pozycje naukowe z jego ręki to prawdziwe mistrzostwa. Jak na przyzwoitego antropologa przystało zauważa on że zarówno z perspektyw demograficznych jak i językowych pojawienie się Słowian w Europie Środkowej dopiero w VI wieku n.e. to totalny bezsens i tylko zwolennicy skrajnego allochtonizmu mogliby pod takimi bajkami się podpisać. Nawet allochtoniści jak językoznawca profesor Zbigniew Gołąb zauważali że Słowianie na terenach ziem Polski pojawili się co najmniej w 7 wieku p.n.e. co zgrywa i łączy się z tezami autochtonistów jak językoznawca profesor Mikołaj Rudnicki piszący o Słowianach w co najmniej V wieku p.n.e. na tych ziemiach. Wszystko ładnie pokrywa się w tej publikacji i wykazuje ona ciągłość zaludnienia ziem polskich przez Słowian od czasów starożytnych. Jeżeli jesteś osobą, która nie chce zdawać się na Kossinowskie, Godłowskie czy też współczesne Banaszkiewiczowe i Parczewskie allo prypeckie kłamstwa to ta publikacja jest właśnie dla ciebie.