Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poniższa opinia dotyczy wszystkich książek o Miko: Ile my się tego naczytaliśmy! Rok temu, mając dwa latka, E. znała te książki na pamięć. Trafiliśmy na nie przypadkiem, na stoisku z książkami we Władysławowie. Najpierw kupiliśmy jedną, następnego dnia wróciliśmy po wszystkie pozostałe z serii. Książeczki są ładne i mądre – każda przedstawia jakąś historię z przesłaniem dla maluchów: że należy umieć się przyznać do błędu (Miko przyznaje się do winy),że najlepsza zabawa jest wtedy, gdy dzielimy się zabawkami (Miko ma urodziny),że gdy nie mamy warunków do trzymania zwierzęcia w domu, można pomóc sąsiadce w opiece nad jej pieskiem (Miko i pies),że warto dać mamie rano pospać (Miko chce się bawić) itd. W sumie seria liczy osiem książeczek trzymających równy poziom – ciężko wskazać najgorszą czy najlepszą. Tym, co wyróżnia te książeczki na tle innych, jest to, że Miko nie ma taty. Nie stoi za tym żadna historia. Jest tylko mama i już. Poza tym część książeczek się nam rozpadła, ale może to być efekt nie tyle słabego wykonania ile tego, że tak intensywnie i w różnych warunkach były czytane. Jeśli uda się Wam je gdzieś dostać – warto nabyć. Recenzje tej ksiązki i innych pozycji (też dla dzieci) są również dostępne na moim blogu: http://barakudatoja.blogspot.com/