Cytat dnia
Ten, kto wraca, jest zawsze kimś innym niż ten, który odszedł.
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2015
2015
2008
2008
2005
1998Pelikan. Opowieść z miasta Leena Krohn
"Pelikan. Opowieść z miasta" Leeny Krohn to przypowieść o pelikanie, który chce żyć jak człowiek. A nawet być człowiekiem! To historia przyjaźni chłopca i ptaka, a także opowieść o marzeniach, tęsknocie, smutku, pozorach, wolności, ograniczeniach, rozczarowaniu i samotności. I o tym, że dzieci widzą więcej. Emil natychmiast pod ludzkim przebraniem rozpoznał pelikana. "Na sofie przy ścianie siedział w odosobnieniu mężczyzna i czytał gazetę. Miał podłużną, sterczącą brodę i bardzo bladą twarz. Również w gazecie było coś przykuwającego uwagę: mężczyzna trzymał ją do góry nogami. (...) - Czy zechciałby pan poinformować mnie (...),jak udało się panu dowiedzieć o moich (...) korzeniach? - Jak to? - zdziwił się chłopiec. - Przecież tu się nie ma czego dowiadywać. To widać. - Ludzie nie widzą - stwierdził ptak. (...)" Emil od niedawna mieszka w mieście. Przeprowadził się tu z matką po rozwodzie rodziców. Ich sytuacja materialna nie jest dobra. Matka dużo pracuje i jest bardzo zmęczona. Nie ma czasu dla syna, który mocno przeżywa rozstanie z ojcem i domem. Czy dlatego chłopiec tak szybko zaprzyjaźnia się z pelikanem? A co skłoniło ptaka, by zacząć żyć jak człowiek? Dlaczego porzucił rodzinę i postanowił zamieszkać w mieście? Pelikan jest bardzo inteligentny i bardzo szybko się uczy. Zdobył pracę, czyta książki, chodzi do opery, teatru, kina, zaprenumerował nawet dziennik. Coraz więcej wie o ludziach, poznaje ich historię. Nie powiem, jak się to wszystko kończy. Jeszcze tylko zacytuję jedno zdanie: "Po raz pierwszy zrozumiałem, jak ograniczony jest człowiek i jak bardzo ja sam byłem w moim poprzednim życiu wolny." "Pelikan" to filozoficzna przypowieść. Córka połknęła ją w jeden dzień i stwierdziła, że jest: "bardzo oryginalna". Mnie lektura zajęła nieco więcej czasu. Czytałam też między wierszami ;-) I myślę, że tak może być w wielu rodzinach: dziecko znajdzie tam coś innego, niż dorosły. Okładka nam się podoba. Według córki jest nawet "piękna". Pozostałe ilustracje Manuela Blázqueza do nas nie przemawiają.. https://bajdocja.blogspot.com/2018/07/pelikan-opowiesc-z-miasta.htmlTainaron Leena Krohn
Na pewno jest oryginalna, tego jej odmówić nie mogę. Leena Krohn wybrała formę trzydziestu listów, co akurat mi się spodobało. Ich nadawcą jest kobieta, która z nieznanego nam powodu przybyła do tytułowego Tainaronu. Nie jest to jednak zwykłe miasteczko, daleko mu do normalności. Tutejsi mieszkańcy z wyglądu nie przypominają nikogo z nas, są to stworzenia o kształtach owadów, tyle że dużo większych rozmiarów. Samo miejsce akcji ciągle ulega zmianą, tak samo, jak jego mieszkańcy, którzy mają więcej niż jedno życie. Co o niej sadzę? Sama koncepcja mnie zachwyciła, a zresztą różnie by to bywało. Genialne było to, że miała jakby drugie dno, tu nie chodziło jedynie o poznanie tego dziwnego świata, ale także nas samych. Sama bohaterka pisze listy do człowieka, którego mam wrażenie, że darzyła bardzo mocnym uczuciem, bo już na samym początku porównuje to, co było z nim do tego, co ją spotyka tutaj. Co o niej wiemy? Tak naprawdę niewiele, ale za to poznajemy kilka jej wspomnień i rozmyślenia, widzimy ją od tej ciekawskiej strony, ale nie ma się co dziwić. Jak tu nie mieć mnóstwa pytań, kiedy jest się wśród owadopodobnych istot? Jeśli szukacie książki na jeden wieczór (nie ma nawet dwustu stron) to idealna pozycja dla Was, zwłaszcza jeśli macie ochotę na odrobinę refleksji, po tym, jak ją przeczytacie. Osobiście polecam, ja jestem z niej bardzo zadowolona.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
