Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do tej pory o Tarnowskich Górach wiedziałam tylko tyle, że znajdują się w województwie śląskim. I właściwie na tym mogłabym zakończyć. Nie wzbudzało we mnie to miasto większego zainteresowania. Aż do chwili, gdy w moje ręce trafiła antologia, która sprawiła, że zapragnęłam zgłębić, cóż ciekawego i romantycznego skrywa w sobie miasto, w którego obrębie kilkanaście autorek umiejscowiło akcję swoich opowiadań. Czy poczułam się oczarowana urokiem Tarnowskich Gór, które tak barwnie opisują pisarki? Czy poczułam ten tytułowy romantyzm? Owszem. Byłam zaskoczona i to mile, że tak pięknie i tak różnorako można opowiadać o jednym mieście i za każdym razem udaje się uchwycić jego magię i wzbudzać coraz większy zachwyt. Od pierwszej strony i pierwszego opowiadania płynęłam z romantycznym nurtem Tarnowski Gór i nie miałam ochoty na żadne przerwy... Faktem jest, że każde z opowiadań prezentuje się zupełnie inaczej, bo ile autorek, tyle stylów, niemniej jednak trudno wybrać najlepsze, czy najgorsze. Wszystkie są ciekawe, na swój sposób intrygujące i mają w sobie magię tytułowego miasta. Właściwie w trakcie czytania miałam wrażenie, że wszystkie te opowiadania łączą się ze sobą i tworzą spójną całość, jedną historię, historię Tarnowskich Gór opowiedzianą na kilkanaście sposobów, a mimo to tworzących w pewnym sensie codzienność tego śląskiego miasta. I choć opowiadania obyczajowe przeplatają się z tymi wypełnionymi fantastyką, to wszystko zdaje się grać jak najlepsza orkiestra. I ta melodia jest obezwładniająca. Jak wspomniałam, trudno byłoby wybrać najlepsze i najgorsze opowiadania, bo wszystkie trzymają poziom, jednak... Jedno z nich mnie po prostu rozłożyło na łopatki. A na myśli mam opowiadanie Magdaleny Kucenty Niezmierzch. Mój sentyment do Sagi Zmierzch Stephenie Meyer ewidentnie był tu kluczowy, gdyż jako nastolatka zaczytywałam się w tej czterotomowej serii o brokatowym wampirze. I ten wspomniany brokat, który i wówczas wydawał mi się totalnie odjechany w kosmos oraz styl autorki, gdzie ironia i sarkazm znajduje swoje miejsce, zagrał i zrobił robotę. Uśmiałam się przy tym opowiadaniu jak szalona i bezapelacyjnie poprawiło mi ono humor. Jeśli zechcecie zgłębić magię Tarnowskich Gór, odkryć ich romantyczną stronę, to ta antologia z pewnością przypadnie Wam do gustu. Przekonajcie się sami, a, a nuż zechcecie podążyć śladami historii autorek i ich bohaterów.