Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Najwyższą wartość stanowi dla bohemy sztuka, główny zaś cel życiowy cyganów - tworzenie dzieł sztuki''. Autor książki przedstawia obraz cyganerii krakowskiej okresu Młodej Polski a więc przełomu wieków XIX i XX. Z każdej strony bije konflikt ideowo-światopoglądowy pomiędzy dwoma światami. Z jednej strony cygan: artysta, marzyciel, nie skrępowany normami moralnymi, wolny ale biedny, często w szponach nałogu, negujący wszelkie obowiązki a nierzadko i w ogóle przynależność do społeczeństwa. Z drugiej tzw. filister: bogaty mieszczanin, żyjący swoim uporządkowanym i pełnym dóbr materialnych życiem nie potrafiący zrozumieć jakim ,,pokarmem duchowym'' może być sztuka. Autor charakteryzuje obyczaje cyganerii, postawy i ideały jej członków wykorzystując literaturę z epoki. W zasadzie cały czas mamy odniesienia do poszczególnych dzieł: dramatów Kisielewskiego czy Wyspiańskiego ale też i pamiętników. Na ich podstawie Weiss tworzy portrety psychologiczne poszczególnych bohaterów bohemy. Najważniejszą postacią która towarzyszy nam od pierwszej do ostatniej strony jest Stanisław Przybyszewski nazwany tutaj archicyganem. Jego osobowość została najbardziej wnikliwie przeanalizowana i jawi się nam on jako swoisty król bohemy -niewątpliwie interesujący ale i kontrowersyjny. Książka ma już swoje lata i mimo naprawdę ciekawego tematu czuć ją PRL - em. Spora liczba cytatów z literatury z epoki też nie ułatwia odbioru pracy. Miałem wrażenie, że autor zapętlał się czasem w narracji wracając kilkukrotnie do tych samych zagadnień - troszkę chaotycznie. Miejscami jednak można odpłynąć myślami i znaleźć się w Jamie Michalika bądź to innej popularnej wtedy kawiarni w której bezustannie dyskutowano o sztuce.