Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobra eseistyka – zawsze w modzie. A prezentowane eseje, to intelektualne ćwiczenie z rozumienia i analizowania historii – bardzo polecam. Autor wybiera 4 okresy naszej historii i pokazuje dlaczego momenty te były zwrotne, co od tego momentu się zmieniło. Jest to bardzo ciekawa intelektualna wyprawa i swoisty rodzaj „liberalnej” polityki historycznej. Autor zaprasza mnie do analizy związków przyczynowo-skutkowych i wgłębienia się w realne konsekwencje działań – to bardzo ważne w tej książce – konsekwencje, a nie sama celebracja zwycięstw (Bądź częściej – zwycięstw moralnych). Ważne są realne skutki i pytanie – co dane wydarzenie nam przyniosło, ale tak realnie. Nawet jeśli wybrane przez Autora „momenty” w których historia polski mogłaby pójść innym tropem, są dobrane arbitralnie, to i tak stanowią wartość poznawczą. Pomagają także przemyśleć które wydarzenia w naszej historii były naprawdę ważne, gdyż realnie wpłynęły na jej bieg i popchnęły kraj w innym kierunku. Bitwa pod Wiedniem? W zasadzie bez znaczenia – Bitwa pod Legnicą – fundamentalnie inna konstrukcja kraju – oczywiście hipotetycznie. Niekiedy Autor płynie być może zbyt daleko – jak np. w analizie Slawii (kraju który w średniowieczu jeszcze mógł powstać zamiast dzisiejszych Czech i Polski) – tu nawet nie chodzi o to, czy to słuszna hipoteza czy zupełnie fałszywa. Bardziej ciekawe jest pytanie, jak powstawały narody i języki, że to w sumie niejako wytwór kultury i mógł do pewnego momentu być różnie konstruowany. W Europie jeszcze niedawno byli Burgundczycy – i to jeszcze we wczesnej epoce nowożytnej, dziś ich nie de facto ma. Mnie najbardziej zafascynowały analizy odnośnie znaczenia reformacji dla rozwoju krajów czy też przegrany wyścig o jednoczenie wschodniej Europy z Rosją.