Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam, jak chciałam, biografię Dagny Juel. Czy widząc w antykwariacie biografię Stacha, mogłam się oprzeć pokusie poznania drugiej strony tej historii...? Początek mnie zaskoczył. Sympatia granicząca z uwielbieniem, które autorka okazywała Przybyszewskiemu w scenie pogrzebu, były dla mnie obietnicą drugiego dna. Im dalej jednak w las, tym bardziej jasne się stawało, że drugiego dna, drugiej strony nie ma. Stachu był kłamcą, manipulatorem, okrutnym egoistą, alkoholikiem i wyzyskiwaczem. I nawet promil zła, które wyrządził swoim kobietom i dzieciom, nie powinien być usprawiedliwiany jego talentem literackim. A co do książki jeszcze, to zadziwiające było pominięcie prawie całkowitym milczeniem ostatniej kobiety w życiu Stacha, Jadwigi. Pojawia się tylko w krótkich wzmiankach, przy okazji Dagny, przy okazji Stasi, zawsze tylko przy okazji. Dziwne, że według autorki nie zasłużyła na osobny wątek...