Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opowiadaczka filmów – w pierwszej chwili tytuł książki wydał mi się przedziwny i intrygujący. No bo kim jest opowiadaczka filmów? Cóż to za profesja? Kto, gdzie i po co ją wykonuje? María Margarita, narratorka, snuje opowieść o swoim dzieciństwie i młodości spędzonych w nieistniejącej już, ubogiej wiosce chilijskiej, której jedyną atrakcją i dumą było kino. Jest to opowieść o niewesołej codzienności, w której dziewczynie przyszło jej żyć. Urodziła się w ubogiej rodzinie jako jedna z pięciorga rodzeństwa. Od najmłodszych lat życie jej nie rozpieszczało – matka porzuciła rodzinę, a inwalidztwo ojca, uniemożliwiające mu pracę, ledwo pozwalało wiązać koniec z końcem. Jedyną odskocznią od trudnej codzienności dla rodziny Maríi Margarity i innych mieszkańców wioski były ... filmy. Celowo nie napisałam „było oglądanie filmów”, bo na oglądanie mało kto mógł sobie pozwolić. Z rodziny Maríi Margerity wysyłano do kina jedną osobę, która potem opowiadała pozostałym osobom obejrzany film. Okazało się, że Maria Margarita ma niezwykły talent do opowiadania filmów i robi to dużo ciekawiej niż jej bracia. Jak potoczyły się losy Maríi Margerity, opowiadaczki filmów? Czy dziewczynie udało się poprawić byt swojej rodziny? Jak nadejście ery „srebrnego ekranu” wpłynęło na popularność opowiadaczki filmów? Opowiadaczka filmów to jednak nie tylko historia życia chilijskiej dziewczyny, ale opowieść o samotności, o przykrych doświadczeniach, o trudnościach związanych z wybaczaniem. Czyta się błyskawicznie. Ale mimo że książka krótka, to daje do myślenia na dłużej. I choć niewesoła, to nie przytłacza, lecz nawet podnosi na duchu. To książka, która doskonale pokazuje, że nie potrzeba wiele słów, żeby wyrazić wiele. Historia opowiedziana jest z urzekającą prostotą, która idealnie pasuje do bohaterki i środowiska, z którego się wywodzi. Nic dodać, nic ująć.