Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajna książka. Nie jest to jednak ścisła biografia króla - najpewniej z powodu braku źródeł, tylko raczej opis dziejów Królestwa Jerozolimskiego w czasach jego panowania. Autor idzie pod prąd większości autorów i przedstawia główne postacie w odmiennym świetle. Co mu się chwali !!! Na wstępie wykazuje tendencyjność dostępnych źródeł. Kroniki Ernoula czy Dziejów spraw zamorskich, związanego z Rajmundem III, hrabią Trypolisu - Wilhelma z Tyru (ekskomunikowanego arcybiskupa - co samo w sobie jeszcze go nie przekreśla). Dominuje opinia napisana przez zdrajców ? Ogromną niedogodnością jest brak archiwum templariuszy. Rzuca się w oczy skłócenie chrześcijan. Bunty zarówno Rajmunda III jak i Gwidona z Lusignan przeciwko królowi. Słynny villain - Renald de Chatillon jest tu przedstawiony w korzystnym świetle, jako zaufany zausznik trędowatego króla. Króla, który mimo choroby był wojownikiem zaczepnie nastawionym przeciwko Saladynowi, próbującemu otoczyć Outremer ze wszystkich stron. Król był też zwolennikiem sojuszu z Bizancjum - jednak pozytywne kontakty zanikły po śmierci cesarza Manuela i rzezi łacinników w Konstantynopolu w 1182 roku (tak więc za Hittin w 1187 roku ponoszą winę też Bizantyjczycy). Kilka świetnych zwycięstw - Montgisard - dzięki templariuszom i Renaldowi de Chatillon, wspartym później przez pogodę, Beduinów i podobno świętego Grzegorza. Le Forbelet w 1182. Odsiecz Keraku. W ujęciu autora król jest wręcz postacią chrystologiczną (według proroctwa Izajasza). Mimo, że chyba nie był nadzwyczajnie pobożny - czy też wynikało to z ograniczeń wywołanych chorobą ? Nie wiem czy można wyciągać takie wnioski tak niewiele o nim wiedząc (patrz bardzo ciekawy list królewski na stronie 209). Na pewno może być symbolem poświęcenia dla poddanych. Koronowany w wieku 13 lat - 15 lipca 1174, zmarł mając lat 23. Uwielbiał historię. Ciekawe są rozważania dlaczego nie został lazarytą. Autor bardzo ciekawie opisuje też dramatyczne wydarzenia po śmierci Baldwina IV i okoliczności ślubu siostry króla - Sybilli z Gwidonem z Lusignan. Ciekawa jest też uwaga - o jednym z powodów klęski II krucjaty. Jak też opis 1,5 miesięcznej kampanii morskiej Renalda de Chatillon na Morzu Czerwonym, która wcale nie była awanturą. Wszystko to przedstawione z innego punktu widzenia. Tak, że książkę szczerze i gorąco polecam.