Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Odświeżające, przedziwne, świetne! Takie właśnie są opowiadania Franza Hohlera w zbiorze „Wielki karzeł i inne opowieści”. Ta niewielkich rozmiarów książka mieści w sobie ogrom dziwności, w której świetnie się odnalazłam. I jeśli jakimś cudem jeszcze nie wiecie - tak, mogło Wam to umknąć - uwielbiam opowiadania. Motywem przewodnim zbioru opowiadań Hohlera, jeśli już pokusimy się o jego szukanie, zdaje się być codzienne życie. To zwyczajne, skupione na szczegółach historyjki, które wymykają się wszelkim schematom. Autor stawia przed czytelnikiem wyzwanie - co zrobisz, jeśli w roli bohatera zwykłej czynności obsadzę… głaz? Czy na ślubie stania na rękach i stania na głowie będziesz się dobrze bawić z resztą gości? Czy uwierzysz w przygody odważnej mgły, która chciała zobaczyć pustynię? Hohler jest autorem niezwykle błyskotliwym, który zdaje się widzieć więcej od przeciętnego człowieka patrzącego w to samo miejsce. Jego fantazja nie ma wyraźnych ram, a empatia którą otacza bohaterów jest ogromna. Nie wiem czy każdy odnajdzie się w tym świecie na pograniczu codzienności i fantazji, szczególnie w tak krótkiej formie. Spróbowałabym jednak na Waszym miejscu, bo to pełne humoru oderwanie się od ziemi, na której czeka nas jedynie znana nam rzeczywistość. Ja bawiłam się wyśmienicie czytając na głos te opowiadania, do czego i Was zachęcam. To też świetna okazja do dyskusji i szukania własnej ścieżki interpretacji. Ścieżki, z której sam autor wielokrotnie próbuje nas zepchnąć.