Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dobra. Jakoś tak wyszło, że czytałem ją równolegle z "Przebudzeniem" oraz "Wezwaniem do Miłości" Anthony'ego de Mello. Widać od razu, że autor nie jest osobą tak hm charyzmatyczną jak A. de Mello. Nie ma w tym wszystkim "ducha". Mimo to jednak wszystkie prawdy zawarte w tych trzech książkach są sobie bardzo bliskie. Autor posiada całkiem niezłą intuicję i potrafi w czytelnika "trafić". Choć opisywane praktyki medytacyjne z pewnością zawierają w sobie mnóstwo prawdy i samopoznania, to jednak przedstawione są one w sposób bynajmniej niezachęcający. Mam wrażenie, że tak jak tutaj autor w pewien sposób oddziela medytację od życia, to dla A. de Mello - życie jest medytacją. Książka pisana trochę jakby "pod publiczkę", gdyż - co nie podobało mi się, i gdyby autor wcale o tym nie wspominał praca uzyskałaby ode mnie wyższą ocenę - A. James pisząc mądrze o poważnych tematach, czesto zrazu przeskakuje na temat wymagający znacznie większej uwagi, a nie tylko napomknięć, mianowicie jak to wiele zła całej naszej planecie wyrządza życie ludzi w nieświadomości. Pisze przy tym o ekologii, zagrożeniu nuklarnym, głodzie, wojnach, wyzysku, etc. Owszem, to wszystko prawda, lecz wymagałoby to jakiegoś rozwinięcia - a tak wygląda na to, jakoby autor nas po prostu straszył. Prawda ta wyrażnie widoczna jest w powyższych dziełach A. de Mello, który jednak ani razu nie wspomina o tym w taki sposób, u niego jest to oczywiste i wynika samo z siebie, nie wymaga nawet szerszej uwagi. Myslę tutaj, że to moje porównywanie tej książki z pracami A. de Mello wyszło tylko na niekorzyść "Świadomego Ja", gdyż książka naprawde zła nie jest, ani słaba. Jest - w tym świetle - po prostu dobra.