Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Wesele stu tysięcy barbarzyńców" zostało wydane w serii "Fantastyka i Groza", której jestem wielką fanką i nieśpiesznie kolekcjonuje kolejne tytuły. Sięgając po tomy tej serii, możemy być pewni, że otrzymamy coś oryginalnego i wykraczającego poza schematy literatury. Tak jest i w tym przypadku. Króciutka opowieść Tojala (niecałe 80 stron) niesie ze sobą wiele niespodzianek. Już sam tytuł intryguje. Jakie było moje zaskoczenie, gdy dowiedziałam się, że "Sto tysięcy barbarzyńców" to w rzeczywistości imię psa! Niby zwykły, bezpański pies, ale jego losy i miejsca, które odwiedza są niezwykle oryginalne, wręcz naznaczone surrealizmem. "Wesele stu tysięcy barbarzyńców" to pełna okrucieństwa i symboliki baśń dla dorosłych. Historia psa, który marzy o miłości i przyjaźni, a otrzymuje ból i przedmiotowe traktowanie. Sto Tysięcy Barbarzyńców wędruje po świecie (i nie tylko! ) w towarzystwie księżyca, a jego jedynym marzeniem jest spotkać białą suczkę, którą pragnie pokochać. Trafia m.in. do fałszywego Rzymu na środku niczego i jakkolwiek dziwnie to nie brzmi, staje sam naprzeciw rzymskiej armii... Ta książka ma w sobie coś z absurdu "Jesieni w Pekinie" Viana, ale niesie w sobie również uniwersalizm "Małego Księcia" i przede wszystkim ogrom smutku. Jest mroczna, intrygująca i bardzo specyficzna. A zakończenie— odjazd totalny! Czytałam w tym roku sporo "dziwnych" książek, ale ta bije je na głowę :) Polecam, choć pewnie nie wszystkim ;)