Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skusiłam się na kolejną książkę o "tym" Stiegu Larssonie. Tym razem jest to relacja napisana przez jego wieloletnią partnerkę życiową i zawodową - Evę Gabrielsson. Autorka opowiada o dzieciństwie Larssona i o tym, jak doświadczenia z tego okresu wpłynęły na późniejsze losy Larssona. To własnie wtedy ukształtował się jego silny charakter i osobowość. Większość z nas zna Stiega Larssona jedynie jako autora trylogii Millennium. Ma on jednak na swoim koncie wiele innych zasług jak chociażby walkę z faszystowskimi ugrupowaniami w Szwecji. Jest to oczywiście walka głównie słowem, ale podparta kompetencją zawodową, szczerością i rzetelnością w wykonywaniu swoich obowiązków. Eva Gabrielsson przedstawiła Stiega Larssona jako człowieka o bardzo silnych wartościach. Zaimponowała mi przede wszystkim jego postawa odnośnie dobra i zła. Coś jest dobre a coś jest złe i nie ma większej dyskusji na ten temat. Można przekroczyć granicę, ale w imię obrony wartości. Jeśli ktoś jest zły, musi prędzej czy później ponieść za to karę.... ZAWSZE! I to mnie najbardziej zaciekawiło. Postawa Larssona nie wynikała z chęci zemsty tylko z obowiązku potępiania zła. Jeśli ktoś komuś zrobił krzywdę, musiał ponieść karę - prędzej czy później! Gabrielsson pracowała z Larssonem 32 lata. Żyli ze sobą 30 lat. Była jego partnerką w każdym znaczeniu tego słowa. Z tego, co opisuje wynika, że idealnie się rozumieli, współgrali ze sobą. "Millennium, Stieg i Ja" to także opowieść i pięknej miłości, walce o przetrwanie po stracie ukochanej osoby i ludzkiej zawiści, która uniemożliwia odejście Stiega Larssona w blasku, na który zasługuje (jego rodzina skutecznie próbuje odebrać wszelkie prawa i przywileje Gabrielsson do wszystkiego, co należało do Larssona). Eva zwraca uwagę na bardzo duży problem związany z brakiem prawnych regulacji odnośnie konkubinatu. (problem nie jest problemem tylko w Szwecji). Takie zaniedbania powodują, że wiele par decyduje się na ślub wbrew swoim przekonaniom. Książka jest zdecydowanie lepsza i bardziej kompetentna niż wcześniej, którą czytałam "Mężczyzna, który odszedł zbyt wcześnie". Pisana jest także z innej perspektywy. Dowiadujemy się wielu osobistych szczegółów z całego życia Stiega Larssona a nie tylko z okresu pisania trylogii. I dobrze, bo Stieg Larsson nie powinien być znany jedynie z Millennium. Zrobił bowiem znacznie więcej!