Najnowsze artykuły
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant10
- ArtykułyWielkanocny Kiermasz Książkowy Ebookpoint – moc świątecznych promocji i zajączkowy konkursLubimyCzytać8
- ArtykułyKwiecień 2024: zapowiedzi książkowe. Wiosna literackich premier – część 2LubimyCzytać9
- Artykuły„A gdyby napisać historię dokładnie taką, jaką chciałabym przeczytać?”: rozmowa z Claudią MooneverSonia Miniewicz3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
François Schuiten
Źródło: http://www.ebbs.net/about/about-schuiten-peeters
12
7,2/10
Pisze książki: komiksy, czasopisma
Urodzony: 26.04.1956
Baron François Schuiten jest belgijskim artystą tworzącym komiksy. Najszerzej znany jako twórca serii "Les Cités Obscures".
Jego ojciec Robert Schuiten oraz jego matka Marie-Madeleine De Maeyer byli architektami. Ma pięcioro braci i sióstr, z których jedno jest również architektem. Podczas studiów w Saint-Luc Institute w Brukselii (1975–1977) poznał Claude'a Renarda, który kierował wydziałem komiksu w szkole. Wspólnie stworzyli kilka książek. Brat Schuitena Luc również pracował z nim kilkakrotnie jako pisarz (scenarzysta) serii "Terres Creuses". Schuiten opublikował swój pierwszy komiks 3 maja 1973r.. Było to 5 czarno-białych stron we francuskim magazynie "Pilote"; cztery lata później publikował już w bardziej eksperymentalnym magazynie "Métal Hurlant". Jego miłość do architektury uwidoczniła się w serii "Cities of the Fantastic", kreacji fantastycznych, częściowo wyimaginowanych miast, które tworzył z przyjacielem Benoît Peetersem od 1983r. dla belgijskiego miesięcznika komiksowego "À Suivre". Każda opowieść koncentrowała się w jednym mieście lub budynku, a później rozszerzała na świat gdzie architekci, urbaniści i w końcu "urbatekci", mieli rolę przywódczą a architektura była siła dominująca w społeczeństwie. Style zawarte w serii odwoływały się do stalinowskiej i faszystowskiej architektury w La Fièvre d'Urbicande, drapaczy chmur w Brukselii ale również gotyckich katedr w La Tour. Fascynacja architekturą oraz możliwymi i niemożliwymi miastami zaowocowała w dalszych poszukiwaniach w "The Gates of the Possible", tygodniowej serii stworzonej przez Schuitena dla czasopisma "Le Soir and De Morgen" w 2005r. Inspirowane zarówno przez artystów jak i naukowców prace Schuitena moga być określane jako miks tajemniczych światów René Magritte'a, wczesnych fantazji naukowych Julesa Verne'a, graficznych światów M. C. Eschera i Gustave'a Doré'a oraz wizji architektonicznych Victora Horty i Étienne-Louis Boullée. Twórcza synergia pomiędzy pracami Schuitena a książkami Julesa Verne'a osiągnęła kulminację w 1994r., gdy został poproszony o zilustrowanie i zaprojektowanie okładki przygotowywanej do publikacji książki Verne'a odkrytej ponownie w Paryżu w XX wieku. Współpracował również z Maurice Benayoun w grafice komputerowej serii "Quarxs" i pracował przy kilku filmach: "Gwendoline" reż. Just Jaeckin, "Toto le héros" reż. Jaco Van Dormael, "Taxandria" reż. Raoul Servais, "The Golden Compass" reż. Chris Weitz i "Mr. Nobody" reż. Jaco Van Dormael. Pracował również przy innych filmach, np. "Mars et Avril" reż. Martin Villeneuve oraz przy animacji komputerowej, gdzie pełnił rolę współreżysera ze swoim kolegą Benoît Sokal. Jako grafik zaprojektował stację metra Porte de Hal w Brukseli oraz Arts et Métiers w Paryżu, a także murial w Brukseli. W 2000r. zaprojektował scenografię dla "A planet of visions" jednego z głónych pawilonów na Międzynarodowe Targi w Hannomerze, które przyciągnęły ponad 5 milionów odwiedzających. W 2004-2005r., odbyła się wielka wystawa w Leuven - "The Gates of Utopia", prezentujące różne aspekty jego pracy. Zaprojektował również wnętrze belgijskiego pawilonu na Expo 2005 w Aichi w Japan wspólnie z malarzem Alexandrem Obolensky'm. François Schuiten zaprojektował 15 belgijskich znaczków pocztowych. Schuiten wspólnie z Peetersem pomógł w utrzymaniu i renowacji Maison Autrique - pierwszego budynku zaprojektowanego przez architekta stylu Art Nouveau - Victora Horty. Ożenił się z Monique Toussaint w 1980r. Para ma 4 dzieci.
Jego ojciec Robert Schuiten oraz jego matka Marie-Madeleine De Maeyer byli architektami. Ma pięcioro braci i sióstr, z których jedno jest również architektem. Podczas studiów w Saint-Luc Institute w Brukselii (1975–1977) poznał Claude'a Renarda, który kierował wydziałem komiksu w szkole. Wspólnie stworzyli kilka książek. Brat Schuitena Luc również pracował z nim kilkakrotnie jako pisarz (scenarzysta) serii "Terres Creuses". Schuiten opublikował swój pierwszy komiks 3 maja 1973r.. Było to 5 czarno-białych stron we francuskim magazynie "Pilote"; cztery lata później publikował już w bardziej eksperymentalnym magazynie "Métal Hurlant". Jego miłość do architektury uwidoczniła się w serii "Cities of the Fantastic", kreacji fantastycznych, częściowo wyimaginowanych miast, które tworzył z przyjacielem Benoît Peetersem od 1983r. dla belgijskiego miesięcznika komiksowego "À Suivre". Każda opowieść koncentrowała się w jednym mieście lub budynku, a później rozszerzała na świat gdzie architekci, urbaniści i w końcu "urbatekci", mieli rolę przywódczą a architektura była siła dominująca w społeczeństwie. Style zawarte w serii odwoływały się do stalinowskiej i faszystowskiej architektury w La Fièvre d'Urbicande, drapaczy chmur w Brukselii ale również gotyckich katedr w La Tour. Fascynacja architekturą oraz możliwymi i niemożliwymi miastami zaowocowała w dalszych poszukiwaniach w "The Gates of the Possible", tygodniowej serii stworzonej przez Schuitena dla czasopisma "Le Soir and De Morgen" w 2005r. Inspirowane zarówno przez artystów jak i naukowców prace Schuitena moga być określane jako miks tajemniczych światów René Magritte'a, wczesnych fantazji naukowych Julesa Verne'a, graficznych światów M. C. Eschera i Gustave'a Doré'a oraz wizji architektonicznych Victora Horty i Étienne-Louis Boullée. Twórcza synergia pomiędzy pracami Schuitena a książkami Julesa Verne'a osiągnęła kulminację w 1994r., gdy został poproszony o zilustrowanie i zaprojektowanie okładki przygotowywanej do publikacji książki Verne'a odkrytej ponownie w Paryżu w XX wieku. Współpracował również z Maurice Benayoun w grafice komputerowej serii "Quarxs" i pracował przy kilku filmach: "Gwendoline" reż. Just Jaeckin, "Toto le héros" reż. Jaco Van Dormael, "Taxandria" reż. Raoul Servais, "The Golden Compass" reż. Chris Weitz i "Mr. Nobody" reż. Jaco Van Dormael. Pracował również przy innych filmach, np. "Mars et Avril" reż. Martin Villeneuve oraz przy animacji komputerowej, gdzie pełnił rolę współreżysera ze swoim kolegą Benoît Sokal. Jako grafik zaprojektował stację metra Porte de Hal w Brukseli oraz Arts et Métiers w Paryżu, a także murial w Brukseli. W 2000r. zaprojektował scenografię dla "A planet of visions" jednego z głónych pawilonów na Międzynarodowe Targi w Hannomerze, które przyciągnęły ponad 5 milionów odwiedzających. W 2004-2005r., odbyła się wielka wystawa w Leuven - "The Gates of Utopia", prezentujące różne aspekty jego pracy. Zaprojektował również wnętrze belgijskiego pawilonu na Expo 2005 w Aichi w Japan wspólnie z malarzem Alexandrem Obolensky'm. François Schuiten zaprojektował 15 belgijskich znaczków pocztowych. Schuiten wspólnie z Peetersem pomógł w utrzymaniu i renowacji Maison Autrique - pierwszego budynku zaprojektowanego przez architekta stylu Art Nouveau - Victora Horty. Ożenił się z Monique Toussaint w 1980r. Para ma 4 dzieci.
7,2/10średnia ocena książek autora
214 przeczytało książki autora
273 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Mroczne Miasta - Mury Samaris
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 1)
6,4 z 45 ocen
84 czytelników 8 opinii
2023
Mroczne Miasta - Cień Mężczyzny
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 8)
7,9 z 15 ocen
28 czytelników 1 opinia
2022
Mroczne Miasta. Brüsel
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 5)
7,7 z 15 ocen
37 czytelników 3 opinie
2022
Mroczne Miasta - Niewidzialna Granica
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 7)
7,6 z 20 ocen
35 czytelników 5 opinii
2022
Mroczne Miasta - Pochyłe dziecko
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 6)
8,1 z 19 ocen
36 czytelników 3 opinie
2021
Mroczne Miasta - Droga do Armilii
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 4)
6,5 z 20 ocen
33 czytelników 6 opinii
2021
Mroczne Miasta - Wieża
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 3)
7,8 z 24 ocen
44 czytelników 6 opinii
2021
Mroczne Miasta - Gorączka Urbikandyjska
François Schuiten, Benoît Peeters
Cykl: Mroczne Miasta (tom 2)
7,8 z 25 ocen
52 czytelników 6 opinii
2019
Najnowsze opinie o książkach autora
Mroczne Miasta. Brüsel François Schuiten
7,7
Oj… nie pykło z tą częścią Mrocznych Miast… Zero tajemnicy, zero symboliki. Już na początku dostajemy pełny wykaz odniesień, wyjaśnienia tzw. “brukselizacji”, nawiązania do fasadyzmu… Brüsel to po prostu Bruksela, nieszczęśliwe miasto, dla którego urbanistyki “najważniejsze nie było chronienie miasta, ale jego symulowanie”. I choć jeden z autorów próbuje nas przekonać we wstępie, że pomimo oszpecenia i zmasakrowania to miasto jednak ma – niezauważalny dla przypadkowego turysty – urok, to jak dla mnie trochę gryzie się z tą teorią samo zakończenie… Bo skoro “nie powinniśmy się wzbraniać kochać tego miasta”, to dlaczego nas główni bohaterowie na końcu….. uwaga spoiler – uciekają z niego! ;)
A sam komiks – tylko jeden piękny kadr, fabuła trochę męcząca. Przyjemne sceny erotyczne. Lekki urok ze względu na zamysł całych "Mrocznych Miast".
Mroczne Miasta - Mury Samaris François Schuiten
6,4
Czytany po (podobno) najlepszych odsłonach cyklu, nie robi takiego wrażenie jak tamte. To pierwsza część "Mrocznych miast" i może dlatego momentami czułem, że autorzy dali się ponieść improwizacji. Z drugiej strony jest to nieodłączny element kapitalnej serii, którą kupuję w każdym wydaniu, więc traktuję go jak wstęp do bardziej błyskotliwych tomów. Oczywiście warto