Prozaik, humorysta, jeden z najpopularniejszych autorów czeskich. Na podstawie jego dorobku powstało pięć filmów fabularnych i serial.
Twórczość Šabacha pełna jest ciepłego humoru, ironii, pogody ducha i słodko- gorzkiej, prostej mądrości. Petr Šabach jest kontynuatorem tradycji pisarskiej w duchu „knajpianej anegdoty” Bohumila Hrabala.
W Polsce ukazały się dotąd trzy książki autora: „Gówno się pali” (2011 i 2015),„Podróże konika morskiego” (2012) i „Masłem do dołu” (2013)http://www.petrsabach.pl/
"Dowód osobisty" o zapiski narratora, którego poznajemy jako absolwenta podstawówki, a potem śledzimy jego losy aż do życiowej dojrzałości, gdy jest on już mężem i ojcem.
Główny bohater najpierw opisuje szkolne przygody swoich kumpli. Zgrana paczka urwisów i nygusów doprowadza swoimi szalonymi pomysłami do wielu nieporozumień, niezmiennie bawiąc czytelnika, bywa że do łez.
Charakterystyki uczniów i nauczycieli, rodziców, sąsiadów, milicjantów i donosicieli są celne i komiczne. Aż roi się tu od wszelkiej maści dziwaków i oryginałów, którzy zapisują się w pamięci odbiorcy.
„Dowód osobisty” to nie tylko solidna porcja czeskiego humoru w najlepszym wydaniu. To także satyra i utwór demaskatorski, którego autor zręcznie posługuje się czarnym humorem, absurdem i groteską.
Jak w wielu innych książkach Šabacha, tak i w tym przypadku jest i śmieszno, i straszno, gdyż sporo wydarzeń rozgrywa się podczas inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, a także podczas późniejszych rozruchów i demonstracji.
Autor pisze barwnie, nieraz dosadnie, ale – co ciekawe – umie też połączyć wulgarność z nastrojowością i szczyptą liryzmu.
Książka do pośmiania się, ale także do przemyślenia. Pod wieloma względami wciąż aktualna.
„Babcie” to historia Matěja – urodzonego w Czechosłowacji w roku 1951 chłopca, którego kochająca, ale też zwariowana rodzina dba, żeby nigdy nie było nudy. Książka początkowo jest tylko zabawną opowiastką, lekko i przyjemną, jednak później, wraz z rozwojem trudnej sytuacji politycznej, nabiera głębi.
Towarzyszymy Matějowi przez lata jego młodości, poznajemy jego zabawne przygody, troski i sukcesy. Tytułowe babcie są bardzo ważne dla chłopca i choć mają diametralnie różne światopoglądy, istotnie wpływają na jego poglądy na życie. Początkowo książka przypomina trochę „Przygody Mikołajka”, jednak wraz z wybuchem konfliktów politycznych w kraju jej klimat zmienia się na bardziej satyryczny.
Myślę, że „Babcie” to książka naprawdę ciekawa i niepowtarzalna. Jest mocno umiejscowiona w sytuacji politycznej dawnej Czechosłowacji, ale to nadaje jej tylko smaku. Serdecznie polecam.