Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znakomity reportaż z podróży dziennikarza do Kambodży tuż po upadku reżimu Pol Pota. Książka straszna, wstrząsająca, choć oczywiście po latach przybyło oczywiście analiz i publikacji na ten temat - wiemy więcej. Z analiz historycznych nie poczujemy jednak smrodu gnijących ciał, nie zobaczymy stosów kości, nie poczujemy niemal bolesnej ciszy miast, w których nie ma już wyrżniętych brutalnie milionów ludzi, nie ma pieniędzy, handlu, kultury, życia... W tym reportażu z kolei nie ma tego lekko sensacyjnego klimatu jak w doskonałym skądinąd filmie "Pola śmierci" - jest po prostu przygnębiająco, porażająco i bezbrzeżnie smutno. Tę książkę trzeba przeczytać, choć na pewno nie jest to lektura rozrywkowa i weżre się głęboko w duszę. Swoją drogą czytałem juz opinie równające książkę z ziemią, dlatego że Górnicki był peerelowskim aparatczykiem i ideologiem czasu stanu wojennego. Owszem, zresztą komunistyczne poglądy autora przebijają się tu i ówdzie w refleksjach (bo i nimi i tłem historycznym opisywanych wydarzeń książka jest nadziana gęsto),ale nie przesłania to mistrzowskiej roboty dziennikarskiej i tragedii opisywanych faktów. Zresztą, jakby na to odpowiednio spojrzeć, to poglądy autora stanowić tu mogą nawet pewną pozytywną wartość, bo również z ich perspektywy widoczna jest jak na dłoni dogłębna krytyka działań komunistycznych jakby nie było państw biorących udział w tych strasznych wydarzeniach.