Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Daję tej książce najwyższą notę i od razu wyjaśniam: to ze względu na mój bardzo osobisty stosunek do niej. Czytałem ją pod koniec (ośmioletniej) szkoły podstawowej i wtedy mną wstrząsnęła. Nie w sensie jakichś głębokich wzruszeń, ale dlatego, że znalazłem w niej siebie z tamtego czasu. Pomijając jednak te bardzo subiektywne detale, to zwyczajnie bardzo dobra książka. Spójna i wciągająca, a główne postaci - narrator Lee i jego przyjaciel Nonno - prawdziwi i niepozostawiający czytelnika obojętnym. Ponadto, a to przecież nie zdarza się często, po wielu, wielu latach przeczytałem "Nic dobrego" bez poczucia, że jestem już za stary na tę lekturę. Wielka szkoda, że Duncanowi Wallace nie dane było napisać nic więcej.