Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ponieważ jest to praca zbiorowa, złożona w zasadniczej części ze wspomnień członków SKPB, trudno zatem liczyć na równy poziom wszystkich relacji. Są więc takie, które potrafią zainteresować (i jest ich - na szczęście - zdecydowana większość),ale zdarzają się niestety takie, gdzie i stylistyka i składnia pozostawia wiele do życzenia. Że o literówkach i kwiatkach w stylu nazwisk pisanych od małej litery nie wspomnę. Retrospekcje w głównej mierze dotyczą wypadów w Bieszczady i Beskid Niski, ale są i również wyprawy zagraniczne, jak na ten przykład w Pireneje, Hindukusz czy na wulkany Iranu. Mnie osobiście najbardziej porwał opis przejścia łuku Karpat (3 miesiące, ponad 1900 km) w 1980r. Kronikę uzupełnia kalendarium, kilka wspomnień o nieżyjących już członkach Koła i opisów z obchodów jubileuszy. Nadmienię jeszcze tylko o dwumilimetrowej czcionce, która zabija (wzrok) i upakowaniu aż 44 wersów na stronę. Ogólnie rzecz biorąc należy docenić kawał solidnej pracy włożony w tę publikację, ale z okazji jubileuszowego wydania widziałbym jednak większy format (i czcionkę),sztywną okładkę i szyty wolumen.