Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko mi się czytało. Wydaje mi się, że autorka popełniła na samym początku błąd, a być może została do niego zmuszona - mianowicie, dopięła wszystkich starań, aby książka spełniła standardy stawiane przez środowisko naukowe. Stąd, miliardy cytatów, całorozdziałowe rozważania nad metodologią przedzidzia, śródzidzia i zadzidzia, język przewodu doktorskiego - a ja nie jestem recenzentem, chciałem tylko przeczytać dlaczego te ludzie takie głupie, moze się z tej okazji czymś zaskoczyć. I zaskoczyłem się niewiele razy i zasadniczo już pod koniec. Przez pierwsze 200 stron autorka opakowuje merytorycznie tezę, którą można podsumować: ludzie to głupi, wygodny gatunek, który wiedząc doskonale co się dzieje i jakie będą tego skutki, wiedzę zaneguje, wyprze, albo przeinaczy, z głupkowatym optymizmem spoglądając w przyszłość, broniąc jak lew swoich samochodów, mięsnych posiłków czy kilogramów wyrzucanego plastiku. Już, jedno zdanie zamiast 200 stron. To nie jest tak, że zupełnie nic nie wyniosłem - przeczytałem ciekawe rzeczy o ekomoderniźmie, który się zbiegł z premierą książki Billa Gatesa o globalnym ociepleniu, przypomniał mi się również ostatni pożal-się-boże konkurs literacki "Ekoutopia" czy jakoś, wszystkie te rzeczy mają wspólny mianownik. Podsumowałbym te starania opanowania katastrofy klimatycznej za pomocą technologii za pomocą cytatu z "headspace guide to meditation" który na długo ze mną został "It's like using monkey to calm a monkey". Przeczytałem ciekawe rzeczy o przemyśle negowania globalnego ocieplenia - jaka to duża maszyna, dziesiątki i setki fundacji, do których kasę pchają różne Exxony i inne filipy morrisy. Pod koniec w ogóle zrobiło się jakby ciekawiej i trochę luźniej, bez ciągłej analizy dyskursu o dyskursie. Niemniej, chciałem trochę innej książki - wydaje mi się, że wszystko zaczyna się i kończy na człowieku i jego psychologii, predylekcji do teorii spiskowych, coraz mocniej reprezentowanym sceptycyźmie do nauki - o tym chyba chciałem przeczytać najbardziej i taka chęć została tylko częściowo zaspokojona. Nie napiszę, że książka nie przekona nieprzekonanych, bo nic nie przekona nieprzekonanych.