Kompendium wiedzy o III Rzeszy przedstawione w formie 100 rozdziałów opisujących przedmioty charakterystyczne dla tego okresu historycznego. Każde hasło opatrzone jest zdjęciem/ zdjęciami i przypisami. Przy okazji prezentowania jakiegoś przedmiotu autor omawia rozmaite zjawiska z nim związane. Na przykład puzderko na szminkę należące do Ewy Braun jest okazją do opisu relacji łączącej tę kobietę z Hitlerem, a katalog z jednej z Niemieckich Wystaw Sztuki to pretekst do przedstawienia poglądów nazistów na zadania artystów i skupienia się na pojęciu „sztuki zdegenerowanej”. Niektóre hasła dotyczą rzeczy związanych z życiem codziennym Niemców za czasów Hitlera, a inne dotyczą działań wojennych i ludobójstwa.
Z książki można się dowiedzieć wielu interesujących rzeczy na temat uzbrojenia armii hitlerowskiej, wyposażenia wojska, działania aparatu represji, propagandy.
Nie odkryłam jednak klucza, który zdecydował o kolejności prezentowanych haseł. Nie są one w żaden sposób uporządkowane, czy podzielone na jakieś grupy. Mam wrażenie, że ich kolejność jest zupełnie przypadkowa. Raz czytamy o szczoteczce do wąsów Adolfa, a zaraz później o antysemickim czasopiśmie, by za chwilę przeczytać coś o „Main Kampf”. Popiersie Geli, kuzynki Hitlera poprzedza rozdział o samolotach Junkers. Według mnie materiał aż się prosi o posegregowanie i umieszczenie w osobnych częściach na przykład tego, co dotyczy wojskowości i tego, co życia cywilów; a może osobno to, co wiąże się z okresem przed wybuchem wojny i działań wojennych.
Książka Rogera Moorhouse'a na pewno zainteresuje tych, którzy fascynują się historią II wojny światowej jej charakter jest dość lekki i nie nazwałabym jej poważnym dziełem historycznym. Raczej zbiorem ciekawostek, prostych informacji, z których wiele na pewno już znacie.
W mojej opinii jedno z najlepszych opracowań przedstawiające kampanię wrześniową 1939 roku. Gdy 1 września 1939 faszystowskie Niemcy zaatakowały II Rzeczpospolitą Polską rozpoczęła się II wojna światowa. W tamtym okresie Nasz kraj posiadał sprzymierzeńców, którzy obiecali nam, że w razie konfliktu udzielą nam zbrojnej pomocy, jednak na samych zapewnieniach się skończyło. Wydaje się, że o początku drugiej wojny światowej powinniśmy wiedzieć prawie wszystko gdyż to nasz kraj został zaatakowany, jednak tak nie jest. Moorhouse w sposób wyczerpujący przedstawia nam ten konflikt od samego początku. Od pozorowanego ataku na stację radiową w Gliwicach, gdzie mieli zaatakować „Polacy” – a tak naprawdę była to prowokacja faszystowska. Następnie opisując największe batalie oraz poszczególne potyczki autor przedstawia dokładnie sytuację polskich wojsk, a także rys polityczny, jak zachowywali się nasi „sojusznicy”. W kolejnych rozdziałach także przedstawiony jest tzw. „nóż w plecy” czyli najazd wojsk sowieckich dnia 17 września 1939 r. Komuniści pod hasłami ochrony ludności Ukrainy i Białorusi chcieli się wywiązać z ustaleń paktu Ribbentrop-Mołotow. A świat dalej milczał. Polakom została jednak odwaga by samemu stanąć do nierównej walki z dwoma potęgami ówczesnych czasów – faszystowską III Rzeszą i komunistycznym Związkiem Radzieckim.
Ta książka jest naprawdę dobra. Czyta ją się bardzo dobrze. Autor w sposób wyczerpujący przedstawia obronę polskich granic przed faszystowskim a później komunistycznym najeźdźcą. Moorhouse także zwraca uwagę na zachowanie żołnierzy Niemiec i Związku Radzieckiego na terenie Polski. Przytacza wiele przykładów znęcania się i mordowania cywilnej ludności polskiej. Autor wiele miejsca poświęca też miejsca na obalenia mitów polskiej obrony, czyli między innymi na „szarże kawalerii na niemieckie czołgi”. Opracowanie naprawdę dobre i wciągające. Miejscami przytoczone są też patriotyczne odezwy prezydenta Warszawy podczas bombardowań stolicy. Książka powinna się znaleźć w kanonie każdej osoby pasjonującej się historią konfliktu II wojny światowej.