Jesteśmy społecznością, która kocha książki

więcej opinii na moim blogu: http://somedayiwillbewayland.blog.pl Poznajemy fantastyczny świat o nazwie "Nowa Atlantyda". Słowo "fantastyczny" jest tu trochę użyte ironicznie, ponieważ ten świat wcale taki "fajny" nie jest. Żądzą tam bardzo okrutne zasady, jak dyscyplina, ale też i wysoka technologia. Dowodzi tym pani Generał. Nie ma tam miejsca na uczucia, liczy się żeby być najlepszym, zabić innych, nie zostać zabitym samemu. Nie ma miejsca na choroby, bądź gorszy dzień, tam każdego dnia trzeba być przygotowanym na najgorsze. W tym jakże niezbyt urodziwym miejscu poznajemy Feral. Chimerę. Dziewczyna była jedną z najlepszych kadetek, więc została przydzielona do wypróbowania nowej zaawansowanej technologii, którą dotychczas stosowali tylko na zwierzętach i zakończyła się ona powodzeniem. Dla wyjaśnienia Chimera jest to połączenie różnych gatunków, tak aby uzyskać jak najlepszy efekt, najlepszego żołnierza. Feral nie została poddana temu eksperymentowi sama. Inne osoby które zostały mu podane zostawały w pewnym sensie "resetowane", dostawały jakby nowy umysł, nową duszę, nie były już sobą. Feral także nie była najlepszym eksperymentem, połączono ją z wilkiem, co bardziej jej zaszkodziło niż pomogło. Stała się bezwzględna. Nic nie stało jej na przeszkodzie. Wtedy pojawił się Crow, który był jeńcem Nowej Atlantydy. Był zwykłym młodocianym złodziejaszkiem. Jednak coś w Feral go poruszyło, gdyż tak bardzo nie chciała aby zginął, że aż obroniła go przed jednym ze swoich przełożonych, ze skutkiem śmiertelnym. Generał nie była z tego zadowolona, uświadomiła Feral, że musi się poddać przemianie, że muszą ją "ulepszyć". Oczywiście dziewczyna nie była z tego powodu zadowolona, błagała o wybaczenie, wtedy Generał postanowiła dać jej szansę na wybaczenie, aby odnalazła jej zaginionego syna, którego wszyscy uważają za zmarłego, jednak według Generał jest szansa, że gdzieś żyje. Feral wraz z Crow i swoją przyjaciółką Amber wyruszają w niebezpieczną podróż. Amber pomaga im tym przedrzeć się przez niebezpieczne tereny, Crow chce się wydostać stamtąd na zawsze, gdyż zdążył szczerze znienawidzić tego miejsca. Feral ukrywa przed nimi plan zdobycia wybaczenia Generał. Czy im się uda? Czy ta wyprawa ma sens? Czy mają szansę na przeżycie? Pierwsza rzecz jaka mi przyszła do głowy po napisaniu opisu przeze mnie to było, "kurczę, ta książka chyba nie była taka zła". No niestety w mojej opinii tak super nie było. Ogólnie historia nie powiem, zła nie jest, bo przecież jest w tym jakiś pomysł. Jest wymyślony świat, ułożone całe fundamenty tego świata też są, nie jest to w żaden sposób "ściągnięte" ani nic w tym stylu, jednak dalej jest coś nie tak. Po pierwsze styl napisania określiłabym jako "cienki", tylko nie podoba mi się to słowo, więc powiem, że książka napisana na niezbyt wysokim poziomie literackim. Oczywiście w mojej opinii, a ja absolutnie książek nie piszę, tylko je czytam. I jako aktywna czytelniczka nie zakochałam się w tej książce. Ciekawym ironicznym faktem w tej książce jest to, że opis z tyłu książki twierdzi, że jest to "Mroczna i seksowna powieść z niepokojącym klimatem i intrygującą bohaterką, [...]". Nie mam pojęcia czemu użyte jest słowo "seksowna", bo w tej książce nie było absolutnie nic seksownego! Było kilka pocałunków, które moim zdaniem były bez sensu, pozbawione jakiegokolwiek wyrazu, po prostu nudne. Cały ten trójkącik miłosny był niesamowicie nudny. "Intrygująca bohaterka" patrząc wstecz po przeczytaniu, może to nie jest tak zły opis na Feral, ale też nie była nie wiadomo jak wspaniała, szału nie ma *staniki nie latają* i tak dalej. I co najgorsze chyba, choć sama nie wiem czy powinnam o tym pisać, tragiczna, okropna, beznadziejna okładka. Dobra może trochę przesadzam, bo ma dość ciekawą kolorystykę, choć specjalnie mnie też róż z fioletem też nie zadowala, ale generalnie mi się nie podoba. Więc po tych wszystkich "hejtach" przejdę do oceny i chyba jedynego plusa tej książki, niesamowicie szybko i lekko się ją czyta, nie ma bardzo rozbudowanej fabuły, jednak ją doczytałam! Więc jest to też jakiś plus, bo gdyby się nie dało to bym ją porzuciła a nie przeczytała w 2 dni prawda? (Żadne to osiągnięcie bo książka ma 279 stron sporym drukiem). Ale jednak ją przeczytałam i jeśli ktoś z moich znajomych spytałby o jakąś lekką książkę na drogę w pociągu lub coś podobnego to pewnie bym ją poleciła (oczywiście najpierw musiałby przeczytać resztę moich fantastycznych książek). Ocena 5/10.