Najnowsze artykuły
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel1
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski15
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jarosław Gach
6,7/10średnia ocena książek autora
75 przeczytało książki autora
78 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Komiks Forum 2010
Robert Trojanowski, Jarosław Gach
Cykl: Komiks Forum (tom 15)
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2010
Legendy warmińskie 03: Jak powstała wyspa Lalka na jeziorze Łańskim
Jarosław Gach, Marcin Wakar
10,0 z 1 ocen
9 czytelników 0 opinii
2009
Alicja: po drugiej stronie lustra
Jerzy Szyłak, Jarosław Gach
5,6 z 33 ocen
76 czytelników 2 opinie
2008
Legendy warmińskie 02: O Królu i chłopcu w czepku urodzonym
Jarosław Gach, Marcin Wakar
10,0 z 2 ocen
10 czytelników 0 opinii
2008
Legendy warmińskie 01: Jak chłop łabędzia za żonę wziął
Jarosław Gach, Marcin Wakar
8,5 z 2 ocen
9 czytelników 0 opinii
2006
Kruche ciasteczko dla konesera komiksów nr 17/2001
Wojciech Birek, Jarosław Gach
6,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
2001
Krakers. Kruche ciasteczko dla konesera komiksów nr 14/2000
Szarlota Pawel, Jarosław Gach
5,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2000
Najnowsze opinie o książkach autora
Alicja: po drugiej stronie lustra Jerzy Szyłak
5,6
Autor scenariusza wyciągnął właściwe wnioski po pierwszej części (a może po prostu dorósł i ukierunkował właściwie rozbrykane libido),zmienił ilustratora oraz nieco przeprosił się z panem Lewisem Carrollem. Przeprosiny zostały widać przyjęte.
Tym razem Alicja jest (pół)naga tylko chwilę, mówi nawet do rzeczy, a męskie istoty tej opowieści nie składają się tylko z pionowych i poziomych części ciała, ale również posiadają organy wewnętrzne, w tym mózg. Jak miło. Dużo lepsza (również graficznie) opowieść toczy się bardziej w kierunku jakiegoś celu (aż boję się napisać "metafizycznego).
Ciekawa jestem co będzie dalej. Jeśli forma autora dalej będzie rosnąć przy piątej części przewiduję arcydzieło. I nie jest to sarkazm, tylko nadzieja.