Najnowsze artykuły
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać1
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać7
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Laure Joanin-Llobet
1
7,1/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,1/10średnia ocena książek autora
45 przeczytało książki autora
47 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Siedmiu ze Spandau Laure Joanin-Llobet
7,1
Jedna z książek, z którymi zaczęłam moją wojenną przygodę :) Napisana jest w sposób wciągający, bardzo bezpośredni, dlatego ostatecznie pod koniec płakałam. Zdarza się :) Bo czułam się, jakbym siedziała z oskarżonymi w więzieniu, szczególnie dobrze przybliżone są sylwetki Hessa i Speera. Wynika to z tego, że razem z Baldurem siedzieli z więzieniu najdłużej, ale na temat pierwszego powstało wiele plotek, spekulacji i poddawany był szczególnej obserwacji, zaś drugi był wyjątkowo rozgadany po wojnie :) Czytając książkę trafiamy razem z tytułową 7 na salę w Norymberdze, potem zaś do więzienia. Poznajemy jego reguły, podejscie strażników do więźniów, rytułały... Jest to niesamowite doświadczenie, którego niestety żadna inna pozycja na temat procesu mi nie dostarczyła :( Jestem ogromnie wdzięczna, że taka pozycja została napisana, zapadła mi głęboko w pamięć i polecam ją wszystkim, bez względu na orientację w temacie, naprawdę dobra znajomość nazistowskich niemiec nie jest konieczna, aby czerpać z tej powieści garściami :)
Siedmiu ze Spandau Laure Joanin-Llobet
7,1
Jestem rozczarowana. Spodziewałam się wspomnień kapelanów z tego szczególnego więzienia, przemyśleń, odczuć. Myślałam, że o każdym więźniu każdy kapelan będzie miał coś do powiedzenia. Okazało się, że przede wszystkim mówili o Speerze i Hessie, coś tam wspomnieli o Schirachu, reszta została odnotowana, bo tak wychodziło z rozmów, obserwacji. Dodatkowym minusem było częste powtarzanie przez autorkę informacji np. regulaminie, co z czasem coraz bardziej denerwowało.
Speer po odsiadce był najbardziej medialnym więźniem Spandau, swoistym celebrytą, który wydał swoje wspomnienia, udzielał wywiadów. Hess poprzez swój lot do Wielkiej Brytanii w środku wojny i swoje zachowanie po nim wzbudzał spore zainteresowanie, więc o nich najwięcej wiedziałam.
Jak ktoś ma jakieś pojęcie o czołowych politykach nazistowskich Niemczech to lektura może poczekać w kolejce.