Co napisał(-a) Józef M. Chomiński?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Historia muzyki. Tom 2 Historia Muzyki. Tom 1 Mała historia muzyki Chopin Muzyka polskiego Odrodzenia

Szukasz cytatów z książek Józef M. Chomiński?

Cytaty z książek autora Józef M. Chomiński

Józef M. Chomiński

Źródło: http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/persons/detail/id/10

6,6/10

Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, historia, muzyka

Urodzony: 24.08.1906Zmarły: 20.02.1994

Urodzony w Ostrowiu koło Przemyśla, muzykolog. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim u A. Chybińskiego, w 1931 roku otrzymał stopień magistra, w 1936 roku - doktora. W roku 1949 habilitował się na Uniwersytecie Poznańskim, w 1951 roku został docentem, a w 1954 - profesorem w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie od 1958 roku kierował katedrą powszechnej historii muzyki. W 1951 został kierownikiem Zakładu Historii i Teorii Muzyki Państwowego Instytutu Sztuki (od 1959 roku Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk). Był redaktorem naczelnym „Muzyki”, „Studiów Muzykologicznych”, Annales Chopin”, „Monumenta Musicae in Polonia”. Jest autorem podstawowych podręczników z zakresu teorii muzyki.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1990

Historia muzyki. Tom 2

Józef M. Chomiński

6,7 z 3 ocen

5 czytelników 0 opinii

1990

Dodaj na półkę

1989

Historia Muzyki. Tom 1

Józef M. Chomiński

7,2 z 6 ocen

35 czytelników 1 opinia

1989

Dodaj na półkę

1987

Mała historia muzyki

Józef Władysław Reiss, Józef M. Chomiński

6,2 z 17 ocen

67 czytelników 3 opinie

1987

Dodaj na półkę

1978

Chopin

Józef M. Chomiński

6,5 z 8 ocen

20 czytelników 0 opinii

1978

Dodaj na półkę

1954

Muzyka polskiego Odrodzenia

Józef M. Chomiński, Zofia Lissa

0,0 z ocen

0 czytelników 0 opinii

1954

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Historia Muzyki. Tom 1 Józef M. Chomiński

MegaRollo

ocenił(a) na 335 tyg. temu

Autor ma swoje opinie, i to widać. Kilka razy zaznaczył, że Erik Satie był dyletantem. Historia muzyki została zawężona do Europy i Ameryki, lecz nawet mimo to Cage i przyjaciele nie doczekali się swojej sekcji. W zamian dostajemy po akapicie o zapomnianych już neoklasykach. Omówienie tego, kto wynalazł dodekafonię nie pokazuje, że był to bardziej zniuansowany proces. Możliwości systemu Schoenberga i Hauera są istotnie różne, a zdanie "Hauer był dyletantem bez wrażliwości artystycznej" nie zachęca do poznania twórczości tego drugiego. Nie jest ta twórczość taka zła, jak z twierdzenia Chomińskiego wynika. Poza tym chaos i nieokreślony próg wejścia.

Przeczytaj