Najnowsze artykuły
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
- ArtykułyEkranizacja Chmielarza nadchodzi, a Netflix kończy „Wiedźmina” i pokazuje „Sto lat samotności”Konrad Wrzesiński8
- ArtykułyCzy książki mają nad nami władzę? Wywiad z Emmą Smith, autorką książki „Przenośna magia“LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ramón José Sénder
4
6,4/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 03.02.1901Zmarły: 16.01.1982
Hiszpański pisarz. Uczestnik wojny domowej. Od 1939 przebywał na emigracji w Meksyku i USA. Od 1947 profesor uniwersytetu w Albuquerque.http://
6,4/10średnia ocena książek autora
49 przeczytało książki autora
70 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Miejsce człowieka. Requiem dla hiszpańskiego chłopa
Ramón José Sénder
5,5 z 11 ocen
25 czytelników 2 opinie
1969
Najnowsze opinie o książkach autora
Miejsce człowieka. Requiem dla hiszpańskiego chłopa Ramón José Sénder
5,5
Tak w ramach przybliżania sobie tematu Hiszpanii przed wojną domową.
"Miejsce człowieka" jest raczej okrutne i ma ciekawą budowę: co trochę to okazuje się, że jest o czymś innym niż by się wydawało. Na początku wyglądało na taką wiejską sielankę a potem daje coraz więcej do myślenia. Ze względu na rok wydania mogłoby się wydawać, że jest w tym jakieś echo różnych procesów moskiewskich, ale z drugiej strony zbieżność postaw może być przypadkowa a metody wszędzie mogły być dość podobne.
"Requiem" z początkiem wojny domowej w tle jest raczej o postawie człowieka wobec zinstytucjonalizowanego zła.
Może nie jest to coś co mną wstrząsnęło ale warte przeczytania.
Zu, pływający anioł Ramón José Sénder
6,4
Zakochany w swojej przyjaciółce Zetanii wieloryb Zu przygląda się światu ludzi i światu zwierząt.
Czujemy się lepsi niż zwierzęta, a one są naprawdę niesamowicie inteligentne. Czasami - bardziej od nas. Zu ze zdumieniem patrzy na nie do końca dla niego zrozumiały świat ludzi i obnaża jego niechlubne cechy, takie jak choćby życie w iluzji. Jesteśmy świadkami refleksji nad tym, że człowiek sam dla siebie jest zagrożeniem. Dodatkowo obserwujemy stosunek podwodnego świata do siły go niszczącej - czyli właśnie świata ludzi.
Pozycja mająca cechy powiastki filozoficznej. Chciałabym z niej wynieść więcej.