Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bohaterka jest prawdziwą żywą osobą. Catherine Millet to znana, szanowana i ceniona kuratorka wystaw. Wystarczy czytać "Arteon" lub coś w tym stylu. Kobieta inteligentna i ceniona jako organizatorka wystaw i znawczyni sztuki. Jest szczera i wyzwolona. Postawiła kropkę nad "i" kobiecej i męskiej emancypacji. Odczuwam po lekturze szacunek, odrobinę (sporą odrobinę) zazdrości za odwagę i za przeżycia. Piękny język i świetny styl. To wszystko, żeby opowiedzieć całemu światu o tym, że "hobby" wykształconej, eleganckiej Francuzki to narząd męskiej anatomii nz. potocznie k....em. Pani Millet szczerze opisuje swoje pierwsze spotkanie z imć "k", niezwykle dokładnie opisuje niepowtarzalną fakturę, wygląd, smak, kształt, rozmiar i inne przymioty, i zalety każdego męskiego przyrodzenia jakiego miała okazję doglądać. Pani Millet ceni "k" w ilościach niczym nie ograniczonych i właściwie w sposób anonimowy. Lubi wtulać w Niego twarz i lubi Go spotykać w "wielkiej liczbie" {zasada zgodna z nauką Sade'a} np. w Lasku Bulońskim na ławkach i na trawnikach. Wszędzie, zawsze i w każdej ilości! Szczerość wywołująca zawiść i żal, że nie każdy jest Francuzem. Mam nadzieję, że takich kobiet będzie coraz więcej i więcej. Mężczyzn tak szczerych w swojej fascynacji "K..a..m" właściwie też powinno być więcej. Niektórzy będą mniej awanturujący się jeżeli przyznają się przed samym sobą, czego potrzebują do "zabawy". Miesiącznice rzucają się na mózg jeżeli nie można pogłaskać lub poiskać czyjegoś "k" albo nawet "h..a".