Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Janusz Odziemkowski
Źródło: https://polska-zbrojna.pl/home/articleshow/26843?t=Wolna-Polska-na-gruzach-starego-swiata
Znany jako: prof. dr hab. Janusz Józef...Znany jako: prof. dr hab. Janusz Józef Odziemkowski
22
8,0/10
Urodzony: 18.09.1950
Historyk, profesor nauk humanistycznych, wykładowca akademicki i urzędnik państwowy, były kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Magisterskie studia historyczne ukończył w 1974, a w 1983 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy „Wieś polska w przygotowaniach do wojny i w kampanii obronnej 1939 roku”. W 1998 habilitował się na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w oparciu o rozprawę zatytułowaną „Służba duszpasterska Wojska Polskiego 1914–1945”. 3 lipca 2012 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Po 1990 związał się z administracją państwową, był przewodniczącym Rady Kombatanckiej oraz członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Na początku lat 90. sprawował funkcję kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w randze sekretarza stanu, został odwołany z tego stanowiska w okresie rządów koalicji SLD-PSL. Od 1 października 2006 do 30 września 2009 był głównym specjalistą w Wojskowym Biurze Badań Historycznych. Został profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Nauk Historycznych Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW (obecnie Wydział Nauk Historycznych UKSW). Współpracował także z Akademią Obrony Narodowej, gdzie uruchomił Katedrę Europeistyki. Zajmuje się badaniem historii powszechnej oraz historii Polski XIX i XX wieku, historią polityczną, społeczeństwem polskim XIX stulecia, a także historią wojskowości i konfliktami zbrojnymi. Jest promotorem kilku prac doktorskich oraz recenzentem prac habilitacyjnych i doktorskich. W 2020 minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński powołał go w skład Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego. W tym samym roku został przewodniczącym jury teleturnieju „Giganci historii” emitowanego w TVP Historia.
Magisterskie studia historyczne ukończył w 1974, a w 1983 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy „Wieś polska w przygotowaniach do wojny i w kampanii obronnej 1939 roku”. W 1998 habilitował się na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w oparciu o rozprawę zatytułowaną „Służba duszpasterska Wojska Polskiego 1914–1945”. 3 lipca 2012 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Po 1990 związał się z administracją państwową, był przewodniczącym Rady Kombatanckiej oraz członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Na początku lat 90. sprawował funkcję kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w randze sekretarza stanu, został odwołany z tego stanowiska w okresie rządów koalicji SLD-PSL. Od 1 października 2006 do 30 września 2009 był głównym specjalistą w Wojskowym Biurze Badań Historycznych. Został profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Nauk Historycznych Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW (obecnie Wydział Nauk Historycznych UKSW). Współpracował także z Akademią Obrony Narodowej, gdzie uruchomił Katedrę Europeistyki. Zajmuje się badaniem historii powszechnej oraz historii Polski XIX i XX wieku, historią polityczną, społeczeństwem polskim XIX stulecia, a także historią wojskowości i konfliktami zbrojnymi. Jest promotorem kilku prac doktorskich oraz recenzentem prac habilitacyjnych i doktorskich. W 2020 minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński powołał go w skład Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego. W tym samym roku został przewodniczącym jury teleturnieju „Giganci historii” emitowanego w TVP Historia.
8,0/10średnia ocena książek autora
110 przeczytało książki autora
161 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Polskie pociągi pancerne w wojnie 1939
Janusz Odziemkowski, Tadeusz Krawczak
8,7 z 3 ocen
7 czytelników 1 opinia
1987
Najnowsze opinie o książkach autora
Konflikty międzynarodowe po 1945 roku Janusz Odziemkowski
7,2
Solidne opracowanie traktujące o konfliktach międzynarodowych po II wojnie światowej. Część wojen jest opisana bardzo szczegółowo i sumiennie (wojny z Izraelem czy też I wojna w Zatoce z Irakiem) a część bardzo pobieżnie, wręcz zdawkowo. Niemniej jednak dla miłośników tego tematu książka może się podobać bo pisana jest bardzo rzeczowo i w sposób przejrzysty opisuje większość konfliktów. Jednak dużym minusem dla mnie jest brak jakiejkolwiek mapy, schematu działań czy też zdjęć. A szkoda bo myślę, że te jeszcze bardziej urozmaiciłyby tą pozycję i sprawiły, że chętniej sięgnęłyby po nią osoby nie mające całego atlasu geograficznego w głowie. Mogłaby być wtedy dla nich bardziej czytelna. A tak to wiele rzeczy trzeba sobie wręcz wyobrażać żeby zrozumieć co jest napisane.
Za to duży plus dla autora za podjęcie się zestawienia tego tematu. Na rynku mnóstwo jest książek o obu wojnach światowych za to o najnowocześniejszych konfliktach niewiele.
Kawaleryjskie boje Janusz Odziemkowski
7,0
Ciekawa książka, opisująca zmagania naszych pułków kawalerii, których sztandary zostały odznaczone orderem Virtuti Militari za wojnę z bolszewikami. Autor przybliża czytelnikowi po jednym epizodzie bojowym danego pułku stoczonego w wojnie polsko-bolszewickiej oraz bój pod Krechowcami w końcówce I Wojny Światowej.
Książka czytała mi się lekko i dostarczyła nowej wiedzy na temat polskiej kawalerii. Polecam.