Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024
60
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry Kern1
Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden Polak
1
ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”
2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPan Samochodzik i Arka Noego Tomasz Olszakowski
Muszę przyznać, że z ciekawością sięgnąłem po kolejną część przygód Pana Samochodzika, Marcina Dańca, Zosi i Jacka. Tym razem Pan Tomasz odnajduje wspomnienia kontrowersyjnego hulaki i arystokraty Poletyłło, który opisuje swoją podróż na Górę Bólu- Ararat. W związku ze znaleziskiem wysyła swojego podwładnego do Turcji aby kierując się wspomnieniami hrabiego, wspiął się na górę w poszukiwaniu Arki Noego. W niespokojnym regionie, gdzie Kurdowie, Ormianie i Turcy walczą o wpływy polityczne i terytorialne, zjawiają się również Zosia i Jacek, którzy okłamując Pana Samochodzika, zamiast w Paryżu, znajdują się również na równinach pod górą Ararat. Od tego momentu przeżywają iście sensacyjne przygody, porwania, strzelaniny, ucieczki, wysokogórskie wspinaczki... Czy jednak uda im się wspiąć na szczyt świętej góry Ormian? Czy Arka Noego istnieje naprawdę czy jest tylko starotestamentową legendą?.... Fabuła książki jest wciągająca, świetnie opisująca pośrednio sytuację geopolityczną regionu. Pościgi, strzelaniny, ucieczki świetnie wpisują się w przygody Marcina Dańca. Książka trzymająca w napięciu, sensacyjno-przygodowa trącajaca Indianą Jones'em. Autor Tomasz Olszakowski stanął na wysokości zadania i napisał świetną część przygód, która polecam wszystkim czytelnikomPan Samochodzik i Adam z Wągrowca Tomasz Olszakowski
Zdecydowanie najsłabsza z kontynuacji autorstwa Pilipiuka, które czytałem. Zalążek pomysłu może i był, ale wykonanie fatalne. Raz, że fabuła - sama w sobie nieprawdopodobnie infantylna i naiwna - wydaje się być wyraźnie wtórną wobec "Pana Samochodzika i Arsena Lupina". Dwa, że ten cały genialny, nieuchwytny złoczyńca i jego metody, czego to on jeszcze przebiegłego nie wymyśli, zaczynają już być po prostu nudne - bo i tak wiadomo, że po raz kolejny wszystkich wykołuje, obejdzie każdy system alarmowy, otworzy każdy sejf, wymknie się z każdej matni... Zresztą już gdzieś od połowy książki wiemy przecież, kim jest, czego szuka i dlaczego to robi, więc dalsze czytanie jest w sumie nużącą formalnością, a i sam finał trudno nazwać ekscytującym. Zdecydowanie za dużo jest miernickopodobnego wypełniacza - tu w postaci szczegółowych opisów wykopalisk archeologicznych, których przebieg i rezultaty nie mają najmniejszego związku z główną intrygą. Nieprzyjemnym zgrzytem - biorąc pod uwagę kanony serii - jest też wprowadzenie przesadnie dużej ilości narracji w trzeciej osobie, i to nie tylko osobie Pana Samochodzika, ale i Vytautasa. Książka zawiera dużo informacji historycznych, obiektywnie nawet ciekawych, ale bardzo topornie wklejonych w treść. No i Daniec mimo, że przecież nienajstarszy, cierpi już najwyraźniej z powodu demencji (może to skutkiem nieskończonej liczby uderzeń w głowę, które inkasuje u Niemirskiego) - nie ma tu pojęcia co to jest "trójkąt murarski", mimo że w tegoż Pilipiuka "Zaginionym pociągu" objaśniał ten termin Zosi. Świadczy to, niestety, o cokolwiek małej wadze przykładanej przez Pilipiuka do pisania kontynuacji PS - skoro sam nie pamięta, co pisał we wcześniejszych tomach.Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
