Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta lektura jest rezultatem remanentu w mojej przepastnej bibliotece. Kupiona na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, czyli prawdopodobnie wkrótce po wydaniu, przeleżała sobie nieczytana do dzisiaj. Wtedy jeszcze stać mnie było na kupowanie wszystkiego, cokolwiek mnie zainteresowało. Cóż ja wiedziałam o Tutanchamonie przed przeczytaniem tej książki? Bardzo niewiele, żeby nie powiedzieć nic. W zasadzie to tylko to, że umarł młodo i oczywiście bardzo dawno, że odnaleziono jego grób kiedyś tam i znaleziono w nim piękny portret-maskę, który znają chyba wszyscy nawet sobie nie uświadamiając tego, że właśnie to ten faraon. Obiło mi się również o uszy coś o "klęsce faraona". Teraz już wiem dużo więcej, ale w zasadzie nie o faraonie, a o odkrywaniu jego grobu, perypetiach z tym związanych i przyczynach powstania teorii o "klątwie faraona". Odkrywanie grobu i jego późniejsza eksploracja to prawie kryminał, pełen zagadek, które starał się wyjaśnić autor książki. Muszę przyznać, że w dużym stopniu mu się to udało. Czytałam to jak ciekawą powieść, przy okazji dowiadując się mnóstwa rzeczy o samym faraonie, sztuce egipskiej, ówczesnej archeologii, stosunkach panujących w Egipcie w latach dwudziestych XX wieku. Autor posiłkował się wieloma materiałami źródłowymi, które skrzętnie umieścił przy każdym rozdziale książki. Niestety informacje te, jak również przypisy autora zostały umieszczone na końcu głównego tekstu. W książce możemy podziwiać również znakomitej jakości fotografie kolorowe przedstawiające dzieła sztuki wydobyte z grobowca oraz czarno-białe dokumentujące prace "wydobywcze". Publikacja, biorąc pod uwagę rok wydania, jest naprawdę świetna edytorsko, nic się nie rozlatuje, druk jest znakomitej jakości, fotografie również. Obecnie wiemy już dużo więcej o samym faraonie, dzięki badaniom genetycznym mumii, tomografii itp. technikom. Książkę jednak warto przeczytać, moim skromnym zdaniem, bo naprawdę ciekawie przedstawia proces odkrywania i badania grobowca.