Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawie napisana historia człowieka, który przez całe życie wykazywał się bezrefleksyjną obojętnością oraz bezdusznym pragmatyzmem, i który jest przykładem postawy części niemieckich naukowców (oraz m.in. przedsiębiorców) oddanych służbie III Rzeszy, którzy nie zostali pociągnięci do odpowiedzialności, a ich pozycja po wojnie nie została zakwestionowana w żaden sposób. Styl może nużyć, ale akurat do mnie b. przemawia - analiza nagromadzonych faktów, przeplatanie się skrajnie odmiennych losów, zaskakujące (bo dla wielu wciąż kontrowersyjne) zestawienie bezcelowego zabijania zwierząt z egzekucjami w Auschwitz. Wiele wątków, wiele pytań. I mimo wszystko niedowierzanie, że funkcja 'naukowca' jest ważniejsza niż 'moralność'. Dziwią mnie jedynie wątpliwości dot. postawy bohatera - czy jako człowiek niejako wrażliwy na naturę (ornitolog) mógł być jej pozbawiony wobec losów więźniów Auschwitz... Ówczesna ornitologia to czyste myślistwo, a ptaki zabijano hurtowo. Bez opamiętania, bez refleksji, a nawet bez dbałości o 'eksponaty'... Wątek wykorzystywania/ zabijania zwierząt przez naukowców dla zdobycia 'jakiejś' wiedzy jest równie ciekawy i ważny (np. ornitolog, który z pełną świadomością wybija ostatnie gołębię wędrowne, bo nie chciał pohamować swojej żądzy badacza).