Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Spotkania teatralne” to zapis wspomnień największego polskiego aktora po 1945 roku i człowieka o skomplikowanym życiorysie – Tadeusza Łomnickiego. W czasie wojny pracował jako pracownik fizyczny na kolei w Krakowie i widział wagony wiozące ludzi na śmierć, do Oświęcimia, w którym zginął również jego ojciec. Można powiedzieć, że jego droga zawodowa zaczęła w marcu 1945 roku, kiedy poszedł w Krakowie na egzamin na dramaturga, do Studia przy Starym Teatrze. Okazało się, że w rzeczywistości, był to egzamin na aktora, który zdał pozytywnie. Już wtedy pisał pamiętniki, tak więc to, co opisuje, wiernie oddaje ówczesną rzeczywistość. Opisuje życie teatralne tuż po wojnie, gdzie osobiście spotkał legendy polskiego teatru – Juliusza Osterwę, czy Ludwika Solskiego. To życie teatralne już nie istnieje, z ogromnym szacunkiem wyraża o swoich starszych kolegach – aktorach w teatrze. Książka to również zapis jego doświadczeń aktorskich w teatrze i filmie, spotkań z wielkimi aktorami z Polski i zagranicy, jako pedagoga w warszawskiej szkole teatralnej. Aktor zmarł w 1992 roku na scenie teatralnej w trakcie prób do „Króla Leara” Szekspira. Książka jest napisana w pierwszej osobie, językiem miejscami ozdobnym, lecz zrozumiałym, wymaga czytania w skupieniu. Nie jest to z pewnością książka dla wszystkich, przedstawia świat teatralny, który już nie istnieje. Na pewno jest to pozycja ciekawa dla wielbicieli Tadeusza Łomnickiego i osób zainteresowanych historią polskiego teatru.