Mówi się, że każdy nosi w sobie książkę.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel1
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski15
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Erica James
18
6,5/10
Urodzona: 01.01.1960
Erica James to brytyjska autorka powieści obyczajowych. Debiutowała książką "Tell It To The Skies", za powieść "Gardens of Delight" otrzymała w 2005 roku nagrodę Romantic Novel of the Year. Uczucia, o których pisze James, są nieodmiennie skomplikowane i często ambiwalentne. Książki autorki ciążą bardziej ku powieściom obyczajowym niż romansom sensu stricte, choć jest w nich miejsce i na miłość w najróżniejszych jej odcieniach.
6,5/10średnia ocena książek autora
505 przeczytało książki autora
795 chce przeczytać książki autora
9fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Babcia mawiała, że cuda zdarzają się codziennie. "A my nie zdajemy sobie z tego sprawy, bo ciągle się gdzieś spieszymy i nie widzimy aniołów...
Babcia mawiała, że cuda zdarzają się codziennie. "A my nie zdajemy sobie z tego sprawy, bo ciągle się gdzieś spieszymy i nie widzimy aniołów krążących wokół nas".
3 osoby to lubią-A może ona po prostu podejmuje decyzje, zamiast tracić czas i energię na zwlekanie. Tego właśnie wystrzegam się w interesach. Jeżeli będzie...
-A może ona po prostu podejmuje decyzje, zamiast tracić czas i energię na zwlekanie. Tego właśnie wystrzegam się w interesach. Jeżeli będziesz zwlekać, przestaniesz iść do przodu. Ty zawsze oglądasz się za siebie na to, czego nie możesz zmienić.
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Rajski domek Erica James
6,6
Czytając opinie, myślałam, że książka mi się nie spodoba, jednak nie było tak źle. Obyczajówki dla mnie mają taki swojski, spokojny klimacik. Ta opowieść zawarta jest w bardzo krótkich rozdziałach, a z każdym historia idzie do przodu, i to całkiem zwinnie. Nie ma zapychaczy ze zbędnych opisów i wszystko wnosi coś ważnego do opowieści.
Jakie są dla mnie minusy? Jednym z nich jest reakcja Genevieve na spotkanie Christiana po latach, a właściwie jej brak. No, bo niby bardzo przeżyła zdradę, po której się posypała, a potem gadała z nim w sumie jakby nigdy nic i spotykała się z nim na luzie. Chyba że zachowała się tak dlatego, że przepracowała traumę z psychologiem, ale to i tak (jak dla mnie) powinna zachowywać się jakoś bardziej powściągliwie, a nie w sposób taki, że sobie przeprosił, a ona jakby powiedziała "aaa, dobra. Jak tak, to spoko" i umawiała się z nim dalej, jakby spotykała się po latach z dawnym przyjacielem, z którym straciła kontakt, a nie z gościem, który ją zdradził.
Drugi minus? Oj, błędy. Jestem na nie mega wyczulona. Kurła, błędy takie, że w wydawnictwie chyba brakuje kogoś, kto by trzymał nad tym pieczę. Było gubienie słów, błędy ortograficzne, literówki, noo, wstyd. Serio, opowieść czytało mi się fajnie, ale nóż mi się w kieszeni otwierał na widok tych błędów. Rozumiem, że się zdarzają, ale bez przesady...
Małe szczęścia Erica James
6,8
Obiecaj, że gdyby coś się stało, zaopiekujesz się moimi dziećmi...
Kiedy młodsza siostra Harriet, Felicity, ginie wraz z mężem w wypadku, kobieta musi porzucić swoje poukładane życie, by wypełnić daną niegdyś obietnicę. Niezamężna, niezależna i skoncentrowana na karierze, Harriet wraca do rodzinnego domu, by zmierzyć się z nową życiową rolą - rolą matki, którą nigdy nie zamierzała być.
Carrie i Joel rozpaczliwie potrzebują wsparcia, ale traumatyczne przeżycia odcisnęły na nich swoje piętno. Również rodzice nie są dla kobiety podporą - zamknięci we własnych skorupach, pełni żalu do świata, nie potrafią pogodzić się z utratą ukochanej córki. Problemy, z którymi musi poradzić sobie Harriet są dla niej czymś nowym, a każdy z nich wydaje się początkowo wielki jak góra lodowa...
Czy młodej kobiecie, która do niedawna troszczyła się tylko o siebie, znajdzie w sobie dość sił i cierpliwości, by zaopiekować się osieroconym rodzeństwem? I czy, zaabsorbowana zupełnie nieznaną jej codziennością, dostrzeże miłość, którą los postawił na jej drodze?