Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Slonimsky urodził się w 1894 r. w rodzinie wybitnych i niestrudzonych pracowników umysłu. Dziadek wynalazł telegraf (kiedy wezwano go z nim do cara, ten powiedział, że maszyna jest dobra, ale Żyd zły) ; ojciec był intelektualistą, redaktorem liberalnego miesięcznika; dwaj bracia to powieściopisarze, siostra -- krytyk literacki, kuzyn Anoni -- poeta (na temat "naszego Słonimskiego autor trochę fantazjuje przypisując mu przyjaźń z Gomułką) ; ciotki i wujowie też zajęci jakąś twórczością. W takiej rodzinie po prostu było wstyd nie wykazać się jakimiś talentami. Nicolas z łatwością zapamiętywał daty i liczby i miał słuch absolutny. Zapisano go więc w wieku 14 lat do konserwatorium, studiował także fizykę, matematykę, astronomię na Uniwersytecie Petersburskim.
Matka, póki tylko mogła, ukrywała przed nim dwie tajemnice: tajemnicę życia płciowego oraz fakt, że jest Żydem. Pierwsza została rozwiana przez znajome panienki, druga -- przez Kozaków, którzy dokonywali pogromów w czasie rewolucji. Jeden z nich odpędzany przez pewną dzielną Ukrainkę wyjaśnił: "Nie chciałem nic złego, proszę pani, tylko szukam jakiegoś Żyda, żeby go zabić". Pojęcie dobra i zła jest dość skomplikowane -- nie tylko w czasie rewolucji.