Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać319
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Dan Buettner
2
7,0/10
Pisze książki: poradniki, zdrowie, medycyna
Urodzony: 01.01.1960
Amerykański podróżnik, autor książek i reżyser filmów dokumentalnych.
Za sprawą ojca, zapalonego podróżnika, od najmłodszych lat zwiedzał różne rejony świata. Jego pierwszą większą samodzielną eskapadą było poznanie Hiszpanii. Zajęło mu to rok. Od tej pory odwiedził wszystkie kontynenty. Brał udział w wyprawie Americastrek, której trasa wiodła z końca Ameryki Północnej do końca Ameryki Południowej. W 1995 roku, wraz z czterema osobami, w tym jedną kobietą, przejechał na rowerze górskie rejony Meksyku. Dotarł także do Belize, Gwatemali i Hondurasu. Jego relacje z podróży regularnie ukazują się w czasopiśmie "National Geographic". Wybrane publikacje książkowe: "Sovietrek: A Journey by Bicycle Across Russia" (1994),"Afratrek: A Journey by Bicycle through Africa" (1995),"The Blue Zones: Lessons for Living Longer From the People Who've Lived the Longest" (2008),"Thrive: Finding Happiness the Blue Zones Way" (2011).http://www.bluezones.com/
Za sprawą ojca, zapalonego podróżnika, od najmłodszych lat zwiedzał różne rejony świata. Jego pierwszą większą samodzielną eskapadą było poznanie Hiszpanii. Zajęło mu to rok. Od tej pory odwiedził wszystkie kontynenty. Brał udział w wyprawie Americastrek, której trasa wiodła z końca Ameryki Północnej do końca Ameryki Południowej. W 1995 roku, wraz z czterema osobami, w tym jedną kobietą, przejechał na rowerze górskie rejony Meksyku. Dotarł także do Belize, Gwatemali i Hondurasu. Jego relacje z podróży regularnie ukazują się w czasopiśmie "National Geographic". Wybrane publikacje książkowe: "Sovietrek: A Journey by Bicycle Across Russia" (1994),"Afratrek: A Journey by Bicycle through Africa" (1995),"The Blue Zones: Lessons for Living Longer From the People Who've Lived the Longest" (2008),"Thrive: Finding Happiness the Blue Zones Way" (2011).http://www.bluezones.com/
7,0/10średnia ocena książek autora
170 przeczytało książki autora
447 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Niebieskie strefy. 9 lekcji długowieczności od ludzi żyjących najdłużej
Dan Buettner
7,1 z 123 ocen
536 czytelników 18 opinii
2014
Najnowsze opinie o książkach autora
Niebieskie strefy. 9 lekcji długowieczności od ludzi żyjących najdłużej Dan Buettner
7,1
Uwaga, ta książka potrafi zmienić podejście do życia! To jest niesamowicie potrzebna książka. Jedna z tych, o której każdy powinien usłyszeć i ją przeczytać! NIebieskie strefy, tam ludzie zapomnieli umrzeć. Nie obżerają się słodyczami, nie przejadają się, nie jedzą mięsa codziennie. Nawet mnie to przekonało do ograniczenia mięsa, słodyczy i innego mniej zdrowego jedzenia. Poza tym, potrzeba odwiedzania najbliższych. Pewnie niejedna osoba w gonitwie za pracą zaniedbała relacje np z dziadkami. Dawno nie widziałem książki, która tak by otworzyła oczy.
Niebieskie strefy. 9 lekcji długowieczności od ludzi żyjących najdłużej Dan Buettner
7,1
Tam, gdzie ludzie zapominają umierać
Zwykle lubię amerykańskie książki naukowe i popularnonaukowe za ich zwięzłość i prostotę przekazu. Zwłaszcza, kiedy porówna się je z niektórymi starszymi publikacjami polskich autorów, który lubowali się w pisaniu zdań piętnastokrotnie złożonych. Ale z prostotą można też przesadzić, czego świetnym przykładem jest książka Dana Buettnera Niebieskie strefy. 9 lekcji długowieczności od ludzi żyjących najdłużej. Jak na efekt wieloletnie pracy naukowej zdecydowanie za mało tu twardych danych, a za dużo uogólnień i cudownych recept.
Autor razem ze swoją ekipą badał społeczności, w których liczba stulatków znacznie przekracza światową średnią. Odwiedził japońską wyspę Okinawa, Sardynię, Kostarykę, społeczność Adwentystów Dnia Siódmego w kalifornijskiej miejscowości Loma Linda oraz wyspę Ikaria na Morzu Śródziemnym. Badacze szukali w stylach życiu stulatków czynników, które pozwoliły im dożyć tak sędziwego wieku i cieszyć się przy tym dobrym zdrowiem. Wnioski nie były szczególnie zaskakujące. Wszyscy przecież wiemy, że należy się dobrze odżywiać, zażywać ruchu na świeżym powietrzu i unikać stresu. O zdrowym stylu życia mówi się w końcu dzisiaj dużo, doskonale znamy też zalecenia lekarzy i dietetyków. Problem w tym, że jeśli nawet wprowadzamy je w życie, to często tylko na krótką metę. Albo robimy to, kiedy jest już za późno. W badanych społecznościach zdrowy styl życia jest usankcjonowany tradycją, powszechnie praktykowanymi zwyczajami albo religią. Stulatkowie, z którymi wywiady przytacza Dan Buettner, tak po prostu jadali, pracowali i spędzali wolny czas przez całe swoje życie. Nie zastanawiali się nad tym, nie chadzali do poradni dietetycznych, nie traktowali swojego sposobu życia jako wyrzeczenia. A do tego potrafili się tym cieszyć.
Autor przedstawia wyniki swoich badań w sposób aż nazbyt łopatologiczny. Każdej z niebieskich sfer poświęcony jest osobny rozdział zakończony podsumowaniem, w którym w punktach wyłuszczono najważniejsze elementy stylu życia stulatków z danego obszaru. A jakby tego było mało, na końcu mamy jeszcze rozdział ogólny, a zasady są nam objaśnianie jeszcze raz w formie dziewięciu lekcji, cobyśmy na pewno zrozumieli. Jakie to lekcje?
1. Aktywność fizyczna. Niekoniecznie na siłowni, ale za to regularnie i przez całe życie. A nie tylko do momentu zrzucenia kilku zbędnych kilogramów.
2. Nieprzejadanie się.
3. Zdrowa dieta. To oczywiste. Stulatkowie jadają prosto, ich posiłki składają się głównie z nieprzetworzonych produktów roślinnych, najlepiej z własnego ogródka. Jeśli już jadają mięso, to tylko od święta. Nie znają fast foodów.
4. Picie czerwonego wina, ale z umiarem.
5. Znalezienie sobie w życiu celu.
6. Zwolnienie tempa i pozbycie się stresu.
7. Przynależność do wspólnoty religijnej.
8. Stawianie rodziny na pierwszym miejscu.
9. Otaczanie się ludźmi, którzy nas lubią i rozumieją.
Chociaż Dan Buettner wielokrotnie podkreśla, że długowieczność jest efektem współgrania wielu czynników, sam niejednokrotnie wpada w pułapkę cudownych recept i zachwyca się jakimś pojedynczym produktem, jak orzechy ziemne, kozie mleko czy czerwone wino. Jak przystało na amerykańskiego autora, dokonuje też pewnej macdonaldyzacji wyników swoich badań i często sprowadza je do aż nazbyt prostych rad. Najjaskrawszym przykładem tego fast foodowego stylu są chyba porady dotyczące wiary.
"(...) wypróbuj różne wspólnoty, a jeżeli jest ci nie po drodze z największymi wyznaniami lub żadne nie zdołało cię przekonać, weź pod uwagę religię nieopierającą się na surowych dogmatach. Oto kilka przykładów: uniwersalizm unitariańskie - propozycja dla każdego, kto wierzy we wrodzoną wartość i godność człowieka, jak również akceptuje swobodę jednostki w poszukiwaniu duchowej ścieżki;bogata tradycja buddyzmu; ruch etyczny (...)."
Serio? Jeśli ludzie wierzący rzeczywiście żyją dłużej od niewierzących, to na pewno nie dlatego, że traktują swoją duchowość jak wizytę w Burger Kingu.
http://zapiekankakulturalna.blogspot.com/2015/10/tam-gdzie-ludzie-zapominaja-umierac.html