Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Esterka zaczyna swój pamiętnik 3 września 1930 roku, 21 dnia miesiąca elul 5690 roku. Uczy się w polskiej szkole i jednocześnie poznaje kalendarz żydowski i objaśnia sposób obchodzenia różnych świąt. Dziadek wyjaśnia jej, że "kiedyś będzie pilnowała terminu zapalania świec", bo jest to "najważniejsza powinność kobiety żydowskiej". Obiecuje, że w przyszłości "powinna być szczęśliwa". Antoni Reński włącza pamiętnik Esterki w relacje trzecioosobowe, poznajemy życie rodziny krawca Hersze Rubina z warszawskiej Woli. Toczy się w miarę spokojne życie, relacje z polskimi sąsiadami układają się poprawnie. Nieuchronnie nadchodzi jednak wojna i "Sądne Dni". Esterka musi szybko dorosnąć i zmierzyć się z tragiczną rzeczywistością getta i obozu. Kolejna książka o Holokauście, ale i o bogatej obyczajowości, i religii. Wiele przypisów wyjaśniających pojęcia z języka hebrajskiego i jidisz.