Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Daleka północ Rosji - ciekawe i tajemnicze miejsca i nazwy, życzliwi ludzie, wiele wieków historii, dzika przyroda. Aleksander Kuzniecow tak napisał swoją relację, że możemy poczuć jego fascynację tym regionem kraju, jego uwielbienie dla tradycji, zabytków, obrzędów, próby nakłaniania ludzi do zachowania lub nawet odgrzedbania elementów kultury swego regionu. Niestety autor w swej fascynacji zabytkami chyba posunął się za daleko, bo opisy momentami stawały się po prostu nużące - trudno żeby opisywać każdy kamień czy zdobienie. Brakowało mi tu trochę relacji z samej podróży. No i drugi minus to fragmenty propagandy systemu komunistycznego. Nie było ich strasznie dużo, ale jednak były i zepsuły odbiór tej - w zamyśle autora - książki podróżniczej.