Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznijmy od tego, że książka powinna nazywać się Sztuka, skandal i Tamara Łempicka, ponieważ biorąc pod uwagę ilość informacji, hierarchia ta układa się tak, nie inaczej. Niezwykle szkoda, że o Tamarze z książki dowiadujemy się względnie mało, między rozległymi i męczącymi opisami niuansów ze świata malarstwa z tamtego okresu. Docenić warto ciekawie i dość dokładnie opisany świat (przede wszystkim) francuskich arystokratów i ich salonów. Skrytykować natomiast konieczne jest infantylne i eteryczne podejście autorki biografii do samej Tamary Łempickiej, które z pewnością spotkałoby się z dosadną krytyką pragmatycznej malarki.