Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czegóż tu nie było: stado gadających gołębi, syrena o imieniu Syrena z Polski, wiedźmowata Babcia zawiadująca wysypiskiem śmieci... Feeria zapachów, smaków, jakiś natłok wrażeń i chmara literówek. Czuję, że ta książka nie miała żadnego redakcji, ani tym bardziej korekty, że autorka nie potrafiła się rozstać z niektórymi rozwiązaniami fabularnymi ani sama przyciąć dłużyzn, co nadało tekstowi niesamowity efekt chaosu i nieprzewidywalności. Ale trzeba przyznać, że dawno nie czytałam czegoś równie oryginalnego.