Najgorsze jest to, że człowiek ciągle ma jeszcze nadzieję. Głupią nadzieję, że pojawi się Ten Ktoś. Nagle. Skądś. Kiedyś. Nadzieja to świnia...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Adam Georgiev
1
5,4/10
Pisze książki: literatura piękna, reportaż
Urodzony: 04.07.1980
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://www.facebook.com/AdamGeorgiev
5,4/10średnia ocena książek autora
145 przeczytało książki autora
154 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Spotkać kogoś, to jest jakby ci spuszczono linę ratunkową do studni. Wspinasz się po niej, a ktoś ją puści wcześniej, niż ty zdążysz wyjść. ...
Spotkać kogoś, to jest jakby ci spuszczono linę ratunkową do studni. Wspinasz się po niej, a ktoś ją puści wcześniej, niż ty zdążysz wyjść. Im później ją puści, tym bardziej się potłuczesz.
11 osób to lubiKiedy stale o kimś myślisz, nie udaje się. Kiedy stale myślisz o sobie, też się nie udaje. Związki nie są możliwe.
6 osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Planeta samych chłopców Adam Georgiev
5,4
Książka o tych, którzy może poszukają bliskości, a robią wszystko by być jeszcze bardziej samotni. Może nie potrafią stworzyć więzi z drugim człowiekiem, może nie chcą (bo jednak na co dzień tak jest wygodniej). Dopiero „na kacu”, narkotykowym głodzie, po kolejnym „numerku” z byle kim, byle gdzie, uświadamiają sobie jak to im źle i jacy to są skrzywdzeni przez los. Do następnego razu. Aż sięgną dna.
Nie robiąc oczywiście nic żeby swoje życie zmienić.
Jeżeli zamiarem autora było pokazanie świata ludzi samotnych „na własne życzenie” to udało mu się. Nie ma w tym jednak nic więcej, jak zdawkowy zapis kolejnego oblicza współczesnego konsumpcjonizmu, gdzie także, a może przede wszystkim człowiek jest towarem, a życie to wielka impreza, czyli „żyj tak jakby jutro świat miał się skończyć”.
Planeta samych chłopców Adam Georgiev
5,4
Sama historia nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak samo zestawienie ze sobą zdań w książce. Autor bawi się słowami, pokazuje naprawdę dramatyczne emocje osoby bardzo osamotnionej. Wymieszanie brudu ulicy z wzniosłym uczuciem miłości, tak to bym określiła. Autor pokazuje powierzchowność w czymś niebanalnym, albo jakąś magię w zwyczajnej szarości.
Odpowiednia chyba przede wszystkim dla bardzo wrażliwych ludzi.